Life is short!

Zaterdag naar de crematie geweest van de vader van een paar maten van de voetbal. In feite zijn 't maten van m'n jongste broer, maar 'k heb met 2 van hen zelf nog gevoetbald en samen een paar matchen van de Beren/Ratten gezien. Enfin, bon, soit, hun vader was 62 en leed het afgelopen jaar aan Alzheimer. Eén van m'n grootvaders had dat ook. Sommige verhalen kwamen dus sterk overeen met wat ik al zelf had meegemaakt. 't Was een zéér mooie dienst en een schoon eerbetoon aan een man die ik eigenlijk zelf niet gekend heb. De jongste zoon heeft een afscheidsbrief voorgelezen om U tegen te zeggen. Da's 't schoonste dat ik al heb gehoord qua afscheid van iemand die net overleden is. 'k Heb van 't weekend dus nog eens nagedacht over de zin van onze toch wel korte tijd hier op aarde. Ne mens maakt zich rap druk om vanalles en nog wat, veelal materiële zaken die er eigenlijk niet toe doen. Dus we gaan proberen ons minder druk te maken in dergelijke zaken en ons wat meer te focussen op belangrijke dingen in 't leven: reizen, genieten van familie en vrienden, mensen die 't slechter hebben, proberen te helpen, etc... you get the picture.