muuugggg...

Bon, 't is alweer een week geleden dat ik hier nog eens iets "geplaceerd" heb. Tja, het uitvlucht van de laatste 10 (of zijn het er al 20) jaren zeker... druk, druk en nog eens druk! Van 't weekend zijn we verhuisd. Door ziekte en verlof, waren er niet veel helpers aanwezig. Eigenlijk maar één, m'n schoonmoeder. En in de vroege namiddag is die ook ziekskes uitgevallen. Enfin, schoten er nog over: 2 verhuizers (1 op de kamion en 1 boven aan de ladderlift, de vriendin en ikzelve). Daar we van 't 2e verdiep naar 't 2e verdiep (telkens in andere gemeenten uiteraard... anders was er geen ladderlift nodig) zijn verhuisd, heb ik dus onnoemelijk veel "trapkes" gedaan. Resultaat: fameuze krampen in m'n kuiten en die van m'n rechterkuit zit er nog altijd :-(
In de namiddag, op het nieuwe adres, is ons ma ook komen helpen. Zij heeft de garage voor haar rekening genomen.
Maar, 't is ons gelukt. We zijn wel vlotjes over het geplande tijdsbestek gegaan, waardoor één van de verhuizers waarschijnlijk niet meer tot in Bruhhe is geraakt om de Ratten aldaar te zien winnen (mea culpa). 'k Zal die dan morgen een paar pinten extra trakteren, want... zonder die twee gasten was 't ons nooit gelukt. Respect!
Ondertussen is het gros van de dozen uitgepakt en hebben we zelfs al een paar dingen teruggevonden (gisterenavond). 't Internet marsjeert ook terug en de aanvraag tot abonnementswijziging (verhoging van de snelheid en opslag) ingediend.
Vanavond is er een late meeting met 't werk, morgen is er "foebal", donderdag moeten we op controle bij de dokter en vrijdag zijn we ritse naar Zwitserland voor een mini-reunieke met enkele vriend(inn)en én uiteraard yoghurtjes met espressosmaak :-P

Back in business!!!

Bon, ondertussen al bijna een week terug uit congé (verslag volgt later) en gisteren voor den eerste keer sinds het verlof nog eens gaan fitnessen. Bedoeling was om eerst ff los te fietsen en vervolgens wat te lopen. Gezien dat laatste goed meeviel, besloot ik om in plaats van op tijd te lopen ('k zat voor 't verlof terug aan 30 minuten) om eens op afstand te lopen... met name ne 5K. Na net geen 41 minuten was 't gefixt én zonder noemenswaardige problemen met schenen, enkels en achillespezen :-) Oké, de snelheid kan beter (hoewel die al hoger lag dan voor 't verlof), maar toch... ni slecht, voor een inaktiviteit van twee weken. Vandaag voel ik het wel in de beenspierkens, maar bon, dat neem ik er met de glimlach bij. Op naar de 5K op een half uur én een duurloop van een uur. Als ik die laatste bereik zonder pijn, dan ga'k misschien terug voetballen. Van 't weekend kreeg ik die vraag een paar keer en 't begint eerlijk gezegd weer te kriebelen.