Good news!

Vandaag vooral in meeting gezeten én tussendoor de heer KVR uit T z'n opdrachtje nagekeken. Chique dingen! The Force is strong in him ;-) 'k Moest nog een extra extractor aanmaken voor machine type teksten (zit om de één of andere bizarre reden in een Y-tabel), dus 'k dacht... da's een interessant jobke voor iemand die net een ABAP cursus heeft gevolgd.
De meetings waren ook eerder positief te noemen. In de eerste meeting werd er wat duidelijkheid geschept over de nabije toekomst (maw wat er qua werk nog op ons af gaat komen de komende weken... en da ziet er héél interessant uit). De laatste meeting is iet of wat slecht gestart (met hevige discussies en misverstanden), maar is uiteindelijk héél positief geëindigd met lofzinnen en proza, zoals "ik heb nog nooit zo'n teamwork én BI project meegemaakt". Zo'n dingen strelen het ego uiteraard. En we hebben blijkbaar enkele "angsten" kunnen wegnemen bij management en project leads. Good busy, we ;-)

Hotlanta

Iets officiëler noemt het stadje (lezen met een licht ironische ondertoon) in Georgia, Atlanta. 't Is er meestal tamelijk warm, vandaar dat men de stat in de volksmond "Hotlanta" heet. Op dit eigenste moment is 't er 31°C en bewolkt. Hier is 't ook bewolkt, maar net iets frisser :-D
Blijkbaar is de stad verbroedert met Brussel (zie bovenstaande link) sinds 1983. Good busy. Zo leert men al surfend/bloggend nog iets bij, se!
Enfin, 11 jaar geleden vonden daar tevens de zomerspelen plaats. En ik was daar ;-) Béter nog, 'k heb daar opgetreden voor o.a. Luke Perry & Ian Ziering. Geen privé-optreden voor deze heren, anders zou u zich terecht vragen beginnen stellen over m'n geaardheid. Nee, zij zaten gewoon in 't publiek ;-) Spijtig genoeg waren ze niet vergezeld van de dames uit dat tv serieke waar ze destijds in speelden. We "performden" toen in het "Coke Pavillion", daarna hebben we ook meegedaan in één of andere opening ceremony voor Softball. Redelijk spectaculair.
Enfin, 'k ga binnenkort misschien terug een bezoekske brengen aan deze "warme" streek ;-)

EP200

Yes, yes... 't is nog eens cursustijd. 'k Volg samen met een paar nieuwe Cernum "junior consultants", enkele Alti consultants, een paar studenten én een paar "klanten" de cursus EP200 (Introduction to the SAP Enterprise Portal). De cursus wordt gegeven door niemand minder dan Mr Portal himself, the one and only first Believer ever! Awel, 'k vind da nu eens een bangelijk interessant ding, se... zo'n Portal. En 'k heb vandaag serieus wa bijgeleerd. It actually all makes sense in a way. Er zijn zelfs gelijkenissen met andere SAP producten, maar dan ook weer een paar "opmerkelijke" verschillen. Zoals bijvoorbeeld het "unique id" concept. Da voelt, althans voor mij, een beetje onnatuurlijk aan en 't is helemaal anders dan in R/3 of BI of CRM. Enfin, het doel is uiteindelijk 't zelfde... een unieke "sleutel" toekennen aan bepaalde objecten. Het transportmechanisme (als je hier al van mechanisme kunt spreken) is ook iets bizar en doet met denken aan iets dat we in de vroegere ABAP tijden ook zo moesten doen (export/import)... 'k denk bij de allereerste ABAP Queries dat dat gelijkaardig gebeurde.
Enfin, er is een nieuwe wereld opengegaan ;-)

Fit?

Daarstraks, nà 't oplossen van een paar "kevers", en met lichte tegenzin naar de fitness getrokken. Maar... wat bleek eens ik begonnen was (met langlaufen én kijkend naar de National Geographic Channel... een documentaire over walvissen)? De inspanningen van de laatste weken, maanden, ... hebben hun vruchten afgeworpen. 'k Heb weliswaar niet gelopen, want da's uiterst onverstandig met een scheenbeenvliesontsteking, maar wel oefeningen gedaan die niet belastend zijn voor scheenbeenvliezen en kuiten. En 'k heb bovendien m'n "levels" verhoogd... m'n hartslag was gemiddeld 132, maw 'k heb vooral vetten verbrand. Yeah baby, yeah!!! Enfin, 'k voelde me héél goe na de "training". Overmorgen meer van dat!!!

bugs (en niet van VW)

Tijdens het opzetten van het "nieuwe" model "voor echt" ('k werk eerst met een soort van prototype), kreeg ik een donkerbruin vermoeden dat ik ergens iets vergeten was in m'n code (maw een heuse zelfgecreëerde kever). Een kleine test leerde niet alleen dat m'n vermoeden terecht was, maar bovendien dat er nog een andere kever in zat. Dergelijke kevers zouden eigenlijk reeds lang naar boven moeten gekomen zijn door de "testers", maar... daar wringt het schoentje. Er wordt hier niet echt getest. Ze voeren gewoon de rapportjes uit en geven dan commentaar op de "layout", ipv de "waarden" te controleren op hun juistheid. Enfin, gelukkig testen we hier zelf ook regelmatig en botsen we af en toe zelf op een keverke. Vandaag gaan we die (proberen te) verdelgen ;-)

zwak, zwak, zwak...

Thuis verliezen tegen Racing Kebab... pfff, ge moet het maar meemaken. Cruz die een trouwens terechte penalty, trapt gelijk ne miniminiem die 't wa hoog in z'n bolleke heeft gekregen, los in de pollen van Bailly. D'OH! Zoiets kàn gewoon ni!!!
Daarna, uiteraard, want da's een ongeschreven voetbalwet, droog in de kakker... Alex schuift den bal binnen bij Jantje Trisé (die overigens goed aan 't spelen was). Uiteindelijk was 't wachten tot in de 87ste minuut op de gelijkmaker. Alweer een terechte penalty, maar dit keer was het Hernan, e viva, Losada die z'n verantwoordelijkheid nam. Maar... sommige spelers waren niet goed aan 't opletten, en lap, de laatste minuut... alweer droog in de kakker: 1 - 2 :-(

pijn

Lap, 'k heb het vlaggen... 'k zit hoogstwaarschijnlijk met een scheenbeenvliesontsteking. Doeme, hé! Nu dat ik terug stillekes aan in shape aan 't geraken was :-( 't Ligt meer dan waarschijnlijk aan mijn oude "shoes"... die zijn té klein. Maar op de nieuw bestelde "shoes" is 't nog een maand wachten :-(
'k Kan natuurlijk ook gewoon via NikeID zélf een paar Nike Air Legend FG inéénknutselen. Witte schoen, zwarte zool en paarse accenten... op de zijkant m'n favoriete Rat en achteraan diens nummer. Lijkt me ook wel een bon ideeke ;-)

Belgisch voetbal

Zou het dan toch nog ni gedaan zijn? Gisteren halvelings (want had "operations" en er was een probleemke bij de klant nét toen de match begon) genoten van de wedstrijd van onze Nationale Elf. Vooral Mirallas en Dembele (uiteraard... ene van 't Kiel) waren zalig! Anthonyke (VDB) is ook goed ingevallen ('k moest er vroeger ni veel van hebben, maar sinds hij weg is bij Sporting, ben ik z'n kwaliteiten beginnen zien). En dan was er natuurlijk ook het wederoptreden van Vincent Kompany. Eén woord: wereldklasse! Overzicht, goeie tackles, kan een balleke bijhouden, goeie pas in de voet, durft uit te voetballen, ... soit, een zéér complete speler. En zijn uitspraak nà de wedstrijd was goed om horen "natuurlijk stop ik niet!" ;-)

Breek de stilte

Tja, 't is hier ff stilgeweest... er zijn verschillende oorzaken, té druk, gebeurtenissen op privé vlak (waarover ik niet wens uit te wijden), gebeurtenissen op 't werk (waarover ik best niet uitwijd), etc...
Anyways, de stilte zal worden doorbroken (met dank aan Stef voor de titel).

nog meer afgezien...

Gisteren, na het fameuze slaaponderzoek, was het dus tijd voor .de Sterke Peer Triatlon in Weestwuzel (zoals Mad Max Herremans zijn dorp pleegt te noemen). In de voormiddag ben ik eerst nog een paar nieuwe voetbalschoenen gaan bestellen (dat moest ook dringend gebeuren), en vervolgens nog een paar boodschappen gedaan. Rond 13u waren J&J hier gearriveerd en een dik kwartier (eerder een half uur) later zijn we vertrokken. De dames (met toch een enorme ervaring in het triatlonmilieu) waren al licht aan 't stressen (en terecht, zou snel blijken). Enfin, op parking P2 de Cernum collega's én broeder Tim (of te Manolito, of Timmeke van de voetbal) ook rap wat instrukties gegeven (de parking was op dat moment immers al volzet).
Cernum deed met 4 ploegen mee aan de "trio triatlon". Enfin, rond 15u is Jessica beginnen zwemmen en ze kwam een 20-tal minuten later als 55ste uit 't water. Chapeau! Dan was 't de beurt aan broeder Tim voor z'n 20km op de fiets. Ondertussen vloog Sven Nijs daar ook al over 't parcours (er deden immers een hele resem BV's mee). Soit, na Timmeke was 't aan Rafke om 5km te lopen. 'k Wist op voorhand al dat ik de "traagste" schakel zou zijn, maar... deelnemen is belangrijker dan winnen, niet waar? Let me tell you, 't was warm gisteren! Maar toen ik Mr Ozark Henry zag passeren (aan een fameuze snelheid trouwens), dacht ik... "Wtf, als dieje rocker da kan, dan kannekik da oek!". Uiteraard ben ik in m'n 3e lengte voorbijgestoken door de andere 3 Cernum lopers (een paar stevige "atleten" trouwens), maar 'k heb het geheel afgewerkt in een 26-tal minuten (de exacte tijd weet ik ni meer, want 'k heb m'n Polar té laat afgedrukt). Maw een klein berekeningske verteld ons dat m'n gemiddelde snelheid rond de 11.5km/u lag (en da's toch wel snel voor mezelf). Eén van de coolste momenten waren 3 Ratten die me op 200m van de finish met een Ratteuh-groet aanmoedigden! NICE ONE!!! Uiteraard waren alle andere aanmoedigingen ook héél tof, maar van deze 3 mannen kende ik er eigenlijk maar 1... en 'k vond de samenhorigheid van échte Ratten wel ff vermeldenswaard ;-)
Allé, daarna een terraske gaan doen aan de kerk van Weestwuzel. En een tafeltje verder zaten Sven en mevrouw Nijs, samen met dé Coach en z'n vrouw. Toen de serveuse ons 2e rondje kwam brengen, zei ze "dit rondje is van Sven".
All right, dé Sven heeft mij gewoon een pint getrakteerd!!! Als dà ni graaf is (zelf was hij trouwens bruiswater aan 't drinken... chapeau!)
Vannacht wakker geworden met pijnscheuten aan de kuiten ('k had daar eerder in de week ook al last van ondervonden tijdens de voetbaltraining). 'k Heb nen Iboprufen gepakt, een lange winterpyamabroek aangetrokken (om ze warm te houden) en terug proberen in te slapen. Daarstraks zonder pijn opgestaan ;-)

stukske cake...

Bon, gisteren dus met toch wel een "klein" eike in m'n broek, richting UZA gereden (nadat ik eerst ongeveer 20 minuten heb moeten aanschuiven bij den beenhouwer voor een smoske préparé en ne Cola Light). Enfin, 't inschrijven verliep vlotjes en 'k mocht ineens door naar 't "slaapcentrum". Daar aangekomen werd ik onmiddellijk naar m'n kamer gebracht en kreeg ik de "uitleg van de kamer" (hoe 't bed werkte, waarvoor alle knopkes op de afstandbediening dienen, badkamer, ...). Vervolgens heb ik m'n smoske préparé opgegeten en een half uurke daarna is er iemand me komen "voorbereiden". Jawadde... twee draadjes achteraan op het hoofd, één in 't midden van m'n voorhoofd, twee onder de kin (vandaar dat je als man geschoren moet zijn), één onder het rechteroog, één iets boven het linkeroog, twee ter hoogte van m'n sleutelbeentjes, twee op m'n kuiten en tenslotten een klein microke op m'n adamsappel. Op m'n linker middenvinger werd ook nog iets bevestigd. Vervolgens werd er een "kaske" op m'n borst gebonden en daarin werden al die draadjes gestoken. Dan nog twee riemen (één ter hoogte van de borst, en één ter hoogte van de buik) en Rafke was klaar voor de onderzoeken.
Eerst was er de "longfunctie". 'k Werd gewogen en gemeten en daarna mocht ik beginnen blazen. Korte pufjes, diep inademen, diep uitademen ("blazen, blazen, blazen... pompen"), etc... Vervolgens werd er bloed getrokken.
Verpleegster/assistente/dokter ('k kon het naamkaartje niet goed lezen): "Hebt u ooit al eens bloed laten trekken uit uw pols, mijnheer?"
Ikke: (volledig versteld) "Uit mijn... pols???"
Zij: "Ja, we doen dat om bloed uit de slagader te kunnen halen."
Ikke: (bleek aan 't worden) "Sss lag a der ???"
Enfin, 't bleek een normale procedure te zijn, maar 't zou wel iets pijnlijker zijn dan de gewone manier. Een kwartierke later was 't gepiept (ze wachtte liever wat langer om ineens juist te steken, zodat de patiënt achteraf minder last zou hebben... very good busy, want 'k merk er al niks meer van... chapeau!).
Dan was 't ff (klein uurke schat ik) wachten op de bespreking met een dokter (blijkbaar was er een andere dokter ziek op die afdeling, dus werd de deze een beetje overbelast). En alles bleek normaal te zijn. Hoewel, m'n bmi is nog altijd té hoog evenals m'n vetpercentage (maar da's ondertussen al wel gezakt... allé, dan ben ik toch een beetje goe bezig).
Daarna mocht ik terug naar m'n kamer. 'k Heb daar een poging ondernomen om m'n P-magazine achterstand wat op te halen én wat tv gekeken. Ook kreeg ik bezoek van broer Bart (en Sophie en de erfgenaamkes). 't Nichtje was zwaar onder den indruk. Maar na een kwartierke had ze eindelijk door dat het toch allemaal ni zo erg was als het eruit zag. Enfin, nadat ze vertrokken waren, heb ik nog m'n avondeten (6 boterhammekes) verorberd en wat tv gekeken.
Vlak voor 't inslapen, hebben ze me komen "aansluiten" en 10 minuten later nog nen "draad" komen vervangen, want die gaf een slecht contact. En dan ben ik dus gaan maffen.
Ben een paar keer wakker geworden van de pijn (had één of andere constructie in m'n neus geduwd gekregen met draadjes om m'n oren en daar kreeg ik dus pijn... als ik iets té lang op dezelfde zij lag). Rond een uur of 6 heeft de nachtzuster me wakker gemaakt en ontdaan van alle draadjes. Vervolgens een zaaaaalig douchke gepakt, me rustig aangekleed en vervolgens ontbeten en de keet verlaten.

poepers...

...'k zit er een beetje mee :-(
Zo dadelijk wordt ik opgenomen in de slaapafdeling van 't UZA alwaar ze me gaan volplakken met allerhande draadjes. 'k Moet daar een namiddag én nacht blijven. Bedoeling is om te onderzoeken wat er tijdens m'n slaap zoal gebeurt. 'k Ben eens benieuwd wat dat gaat opleveren. Zouden ze kunnen zien waarover ik droom? Komen ze te weten wat m'n diepste verlangens zijn? Kunnen ze in m'n onderbewuste kijken? No way natuurlijk... 'k mag dan wel een Believer zijn, maar zo'n dingen kunnen ze ni ;-)
'k Hoop wel da'k kan slapen, met al dieje rommel rond en op m'n lichaam(ke)!

wadeenweer :-(

Rafke is vanochtend, keisportief als hij is, in de garage z'n fietske gaan halen, heeft nog rap z'n bandjes opgepompt, vervolgens nog snel de "badge" uit den auto gehaald (anders mocht ik vandaag ni binnen op 't werk) en dan een ritje van een goeie 20 minuten gemaakt. Regenjas? Ni nodig, 't was immers zomerweer vanochtend. Ondertussen ben ik ff buiten gaan kijken... hmmm... 't regent en 't is fris. Doeme toch!
Gelukkig zit hier een hele toffe pee naast mij die me een lift naar huis gaat geven... 'k zal m'n fietske morgen dan maar in de koffer zwieren ;-)

2 weken geleden

Zijn we in 't holst van de nacht aangekomen aan ons hotel in Dyuni (is 't een echte error of een reclamestunt?). 't Hoofdgebouw was al tamelijk indrukwekkend. De bagage werd door de "luggage boyz" uit de bus gehaald en netjes bij elkaar gezet. Ondertussen moesten wij binnen nog enkele papierkes invullen en uiteraard onze sleutel(s) in ontvangst nemen. Dan... surprise... wij moesten een eindje (bergop trouwens) stappen eer we aan ons "gebouw" kwamen. Het deel van het hotelcomplex waar wij verbleven bestond uit kleine gebouwkes met 4 tot 6 "appartementjes" (grote studios), wat op zich een zekere charme had. Enfin, gelukkig werd onze bagage afgezet door diezelfde "luggage boyz" van daarnet. Rond een uur of 4 lagen we in ons bed. Enkele uurtjes later ('k schat een 5tal) maakten we ons klaar voor 't ontbijt. WOW! 't Buffet was impressionant. Ruime keuze, vérse pistolets (elken dag trouwens, zoals later zou blijken), pain français (frans brood dus), etc... bovendien werden er verse pannekoekskes gebakken en spiegeleieren (niet "sunny side up" zoals wij die in België gewoon zijn, en dit om één of andere hygiënische reden) of omeletten op simpele aanvraag. Koffiegewijs kreeg je je eigen thermos mee naar de tafel... sweet!!! Enfin, na 't ontbijt naar de infovergadering met Johan (van Jetair/Tui) en vervolgens naar 't strand.
's Avonds zijn we trouwens terug naar 't strand geweest voor een "night swimming". Zalig! 't Water was warmer dan de buitenlucht (en die was al warm).