Gisteren, na het fameuze slaaponderzoek, was het dus tijd voor .de Sterke Peer Triatlon in Weestwuzel (zoals Mad Max Herremans zijn dorp pleegt te noemen). In de voormiddag ben ik eerst nog een paar nieuwe voetbalschoenen gaan bestellen (dat moest ook dringend gebeuren), en vervolgens nog een paar boodschappen gedaan. Rond 13u waren J&J hier gearriveerd en een dik kwartier (eerder een half uur) later zijn we vertrokken. De dames (met toch een enorme ervaring in het triatlonmilieu) waren al licht aan 't stressen (en terecht, zou snel blijken). Enfin, op parking P2 de Cernum collega's én broeder Tim (of te Manolito, of Timmeke van de voetbal) ook rap wat instrukties gegeven (de parking was op dat moment immers al volzet).
Cernum deed met 4 ploegen mee aan de "trio triatlon". Enfin, rond 15u is Jessica beginnen zwemmen en ze kwam een 20-tal minuten later als 55ste uit 't water. Chapeau! Dan was 't de beurt aan broeder Tim voor z'n 20km op de fiets. Ondertussen vloog Sven Nijs daar ook al over 't parcours (er deden immers een hele resem BV's mee). Soit, na Timmeke was 't aan Rafke om 5km te lopen. 'k Wist op voorhand al dat ik de "traagste" schakel zou zijn, maar... deelnemen is belangrijker dan winnen, niet waar? Let me tell you, 't was warm gisteren! Maar toen ik Mr Ozark Henry zag passeren (aan een fameuze snelheid trouwens), dacht ik... "Wtf, als dieje rocker da kan, dan kannekik da oek!". Uiteraard ben ik in m'n 3e lengte voorbijgestoken door de andere 3 Cernum lopers (een paar stevige "atleten" trouwens), maar 'k heb het geheel afgewerkt in een 26-tal minuten (de exacte tijd weet ik ni meer, want 'k heb m'n Polar té laat afgedrukt). Maw een klein berekeningske verteld ons dat m'n gemiddelde snelheid rond de 11.5km/u lag (en da's toch wel snel voor mezelf). Eén van de coolste momenten waren 3 Ratten die me op 200m van de finish met een Ratteuh-groet aanmoedigden! NICE ONE!!! Uiteraard waren alle andere aanmoedigingen ook héél tof, maar van deze 3 mannen kende ik er eigenlijk maar 1... en 'k vond de samenhorigheid van échte Ratten wel ff vermeldenswaard ;-)
Allé, daarna een terraske gaan doen aan de kerk van Weestwuzel. En een tafeltje verder zaten Sven en mevrouw Nijs, samen met dé Coach en z'n vrouw. Toen de serveuse ons 2e rondje kwam brengen, zei ze "dit rondje is van Sven".
All right, dé Sven heeft mij gewoon een pint getrakteerd!!! Als dà ni graaf is (zelf was hij trouwens bruiswater aan 't drinken... chapeau!)
Vannacht wakker geworden met pijnscheuten aan de kuiten ('k had daar eerder in de week ook al last van ondervonden tijdens de voetbaltraining). 'k Heb nen Iboprufen gepakt, een lange winterpyamabroek aangetrokken (om ze warm te houden) en terug proberen in te slapen. Daarstraks zonder pijn opgestaan ;-)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten