(werk)ethiek

Laten we het eens over (werk)ethiek hebben... een voor mij onaanvaardbaar scenario deed zich voor in m'n laatst gelezen boek (gisteren het laatste derde in één trek uitgelezen): Indringer van Patrick De Bruyn. Voor wie het nog niet gelezen heeft, 't is een aanrader. Enfin, waar het op neer komt is dat sommige mensen vér gaan om hun, soms zéér egoïstische, doel te bereiken. In het boek gaat het om "professionele renteniers" die geld proberen te ontfutselen van een investeringsmaatschappij door druk uit te oefenen op de overheid én enkele mensen binnen die investeringsmaatschappij om eigenlijk in een luchtbel te investeren. Bovendien wassen ze langs de andere kant geld wit via een zelfstandige bankkantoordirecteur die kost wat kost "hogerop" wil geraken en daarbij z'n vrouw en kind eigenlijk volledig verwaarloost. De arme man trapt met z'n ogen dicht in de val.

Gelijkaardige scenario's, doch minder spectaculair als dat van het boek, ben ik ook al tegengekomen "in real life". Sommige mensen denken écht alleen maar aan eigenbelang ongeacht de gevolgen voor hun naasten, in casu werkgever, collega's, gezin, familie, vrienden... En is dat eigenlijk niet een beetje dé oorzaak van de huidige crisis? De ongelooflijk toenemende hebzucht die steeds meer ziekelijke vormen aanneemt? Blijkbaar is voor sommigen "rijk" zijn op zich niet genoeg. In de volksmond wordt er al snel gezegd "rijk, maakt rijk". Ergens logisch, maar als je al miljonair bent, is het dan écht nodig om op de kap van anderen nóg rijker te worden? In de USA Today verschijnen al een tijdje de woningprijzen in de verschillende staten met telkens de "gemiddelde" prijs en de hoogste. Gisteren stond de villa van de familie Spelling (waarvan het dochtertje in Beverly Hills 90210 én in de nieuwe versie 90210 speelt) erin als "duurste" van California. 'k Ben het juiste bedrag ff kwijt, maar 't is gigantisch. Er komen trouwens meer en meer van die "kastelen" op de markt tegenwoordig én, 't is de moment om "koopjes" te doen (als je geld hebt natuurlijk). Dus gaat het probleem zich nu uitbreiden naar de volgende laag in de bevolking (nl. zij die zich nu misschien zo'n kast kunnen permitteren)?

Ok, 'k ga niet hypocriet doen en beweren dat ik niet graag "rijk" wil worden, maar... ik heb wel m'n grenzen! Ik hou me binnen het (door de werkgever en wetgever) opgelegde kader. En ik hoef niet rijk te worden ten koste van een ander. Daar doe ik niet aan mee, althans toch niet bewust. Wil dat daarom zeggen dat m'n ambities niet groot genoeg zijn? Nope, want die zijn dat wel degelijk. Alleen probeer ik het "fair" te doen.