Kalmte kan u redden!

Een wijze spreuk van m'n ouders. Wel leuk zo'n spreuk, maar wat heb je eraan als je een drietal kwartier staat te wachten op je bagage, waarvan ze aan de Delta desk reeds wisten dat die nog in Atlanta stond?! Bovendien was het een "bumpy ride" met als gevolg dat ik kletsnat van 't zweet was. Uiteraard dus ook de kleren die ik aanhad én waarmee ik morgen moet gaan werken (althans 's morgens, want ik hoop dat m'n bagage nog in de voormiddag op kantoor afgeleverd wordt... anders gaat er een klein bommeke ontploffen vrees ik). Het strafste van al, de Delta-medewerkster wou eerst nog een half uur wachten alvorens een "claim" in te dienen (en dat terwijl ze al wist dat m'n bagage nog in Atlanta stond te koekeloeren). Toen "plots" de andere, 'k schat een stuk of twintig, gedupeerden kwamen aandraven, besefte ze al gauw dat ze met dat flauw excuus niet veel tijd zou winnen.
M'n shuttle had ik al afgebeld, want de brave man stond hier al een klein kwartier op mij te wachten. Gelukkig kon die het nog relativeren en heeft hij me een tandenborstel, tandpasta, een deostick en een kam gegeven, zodat ik morgen toch nog een beetje presentabel voor de dag kan komen.
Nachtrustgewijs zal er wel ni veel van komen... m'n medicatie zit in m'n koffer evenals de toebehoren van m'n slaapmachine. Morgen sta ik dus gegarandeerd op met de volgende symptomen: keelpijn, lopende neus en tranende ogen. 'k Ga seffens toch eens een fameus mailke richting Delta sturen... wat hoogstwaarschijnlijk geen zak gaat uitmaken, maar bon... 't kan me misschien wat kalmeren ;-)