oud en jong

Afgelopen week is mijn grootvader opgenomen in 't ziekenhuis nadat hij 's nachts tot driemaal toe was gevallen. Volgens onze pa, was 't niet goed met hem gesteld. Hij zag er lijkbleek uit en bleek aan bloedarmoede te lijden. Anyway, gisteren met mijn jongste broer, Koen, op bezoek geweest. Toen we daar aankwamen, bleek een andere broer, onze Jan, er ook al te zijn, samen met ons moemoe.
Ondertussen had vava al wat meer kleur (ze hadden hem 2 zakskes bloed toegediend). 't Was raar om hem daar zo te zien liggen. Ofwel ligt het aan mij, ofwel is hem op korten tijd heel oud geworden. Enfin, de val heeft zo zijn weerslag gehad blijkbaar. Vava haalt heden en verleden door elkaar en 't was niet gemakkelijk voor ons om te volgen. Gelukkig kon moemoe ons 't één en ander vertellen. Zo had vava het regelmatig over ene nonkel Miel... dat blijkt dus een nonkel van hem geweest te zijn. Enfin, hij nam aan dat wij die mens dus kennen (ondertussen is die al lang niet meer onder de levenden trouwens). Er waren ook heldere momenten tijdens dewelke hij trouwens heel goed kon volgen. Enfin, 't is raar om zien/horen. Volgens mij beseft hij ergens ook dat hij af en toe "rare" dingen zegt (afgaande op de manier waarop wij reageerden) en (ne mens zou voor minder trouwens) hij maakte zich daar druk in.

's Avonds gingen broer Jan en ik uit eten met Amelieke... ons nichtje van 5. Jan moest babysitten én hij had me nog een etentje te goed, dus waarom niet twee vliegen in één klap slaan? Enfin, zogezegd zo gedaan. Wij met ons drietjes naar restaurant "New Nam Fong" (http://www.newnamfong.be/). Zowel Jan als ik hebben daar vroeger gewerkt, hij als commis & garçon, ikzelf als barman. Ons Amelieke had zich volledig opgekleed, kettingskes, ringskes, parfum... een sjakosjke... ge had ze moeten zien. Anyway, we waren nog niet goed binnen of één van de goede (beroemde) klanten, Mijnheer Geerts, kwam binnen en zijn gezelschap kreeg de tafel achter ons toegewezen. Dus wij vertelden aan ons Amelieke dat de tekenaar van Suske en Wiske achter haar zat. Zij draaide zich direkt om en begon te kijken. De "patron" had dit gezien en was zo vriendelijk om aan Mijnheer Geerts een handtekening te vragen voor ons Amelieke. Toen hij zag voor wie het was, zei hij "awel meisje, wacht hier 5 minuutjes... 'k zal eens een tekening maken speciaal voor jou". En ja hoor, ietske later stond hij er terug met een "wiske" tekening. Chapeau! Ons Amelieke zo fier als ne gieter natuurlijk. Eigenlijk wel een gelukzakske... uit eten met "de 2 peekes" (Jan is haar peter en ik ben de peter van haar broer Dries... en die noemde mij vroeger "peeke"... en da's dus gebleven) en nog een tekening van Paul Geerts op de koop toe.