Strrrrr...

...eeensjj?! Haha, u dacht natuurlijk meteen dat deze post over die andere str... zou gaan. Pech gehad, die is voor overmorgen (of van 't weekend... 't zal van externe faktoren afhangen). Neen, vandaag heb ik het over iets "raars". Na een vrij drukke dag bij de klant, na dewelke ik echter de indruk had van niets gepresteerd te hebben (tiens, dat is misschien te wijten aan de vele meetings... een 4-tal uurtjes, maw een halve werkdag), begaf ik me vol overtuiging naar de fitness. Op de site kan u het zien, maar wie kijkt er eigenlijk naar die site als hij/zij 3 keer per week gaat trainen? Het gaat 'em over 't 4e en het 5e zinnetje (of te, het 1e en 2é zinnetje van paragraaf 2) op de welkomstpagina. "Indendraad", zoals ik pleeg te zeggen, "'t spel was gesloten!". Nietsvermoedend stapte ik binnen en de niet onknappe jongedame "achter den toog" vroeg me "kom je hier voor de fitness?". Mijn gezicht moet waarschijnlijk een expressie vertoond hebben zoals wanneer ik de vraag zou gesteld krijgen "komen babies echt van de ooievaar?". Mijn eerste gedachte was (excuses voor het dialect, maar ik denk nu eenmaal in 't Aantwaareps) "zedde gaa naa echt zoe loemp of doede alliejn mor zoe?", meteen gevolgd door "wa zouweek hier aanders te zuuken emme, denkte?". Toen ik bevestigend antwoordde, zei ze meteen "je kan natuurlijk gratis terecht bij onze andere Healthcity "centers" en 't dichtsbijzijnde is aan de Weezemberreg." (nvrd. het Olympische zwembad bij ons in de buurt waarvan de ramen afkomstig zijn van niemand minder dan Hunter Douglas Contract, ne mens leert al bloggend iets bij als het ware).
Anyway, mijn "goesting" (door de Radio 1 luisteraars in 2004 verkozen tot mooiste Vlaamsche woord) was onmiddellijk over. 'k Had immers geen brood meer in huis, dus de planning was sowieso al aan de krappe kant, 'k moest ook nog ff langs de ouders passeren én, 'k heb tegen morgenvroeg nog een "state-of-the-art" presentatie in elkaar te boksen voor enkele collega's. Dus, in plaats van "nor de Weezembaarech" (want da's de correcte Antwerpse uitspraak) te rijden, heb ik m'n auto richting ouderlijke huis gemanouvreerd en onderweg bij de warme bakker gestopt voor een klein volkorenbrood (en een stukje broodpudding... tja, 'k kon niet weerstaan aan de verleiding). Na het ouderlijke bezoek, ben ik huiswaarts gekeerd en heb ik stante pede 4 sneetjes van dat verse broodje naar binnengewerkt. Tussen 2 ervan lag een schelletje kalfsrol en tussen de andere 2 een schel jonge kaas. 't Stuk broodpudding heb ik puur natuur verorberd :-)
Bon, 't is tijd om aan m'n presentatie te beginnen!