goede daad

Yes, 'k heb daarstraks m'n goed hart laten zien. 'k Kan sinds geruime tijd m'n plaatsen op Delta vluchten zelf kiezen en maak daar dan ook gretig gebruik van. Voor vanavond had ik plaats 17B voorzien (exit row seat)... 'k was blijkbaar té laat om een window of isle seat te kiezen. Anyways, 'k boarde in zone 2 (dan heb je nog genoeg plaats in de overhead bins om je handbagage te stockeren... en neen, 'k ben zo geen associaal typeke die z'n koffer daar bovenin probeert te proppen en alzo iedereen laat wachten) en begaf me naar m'n plaats. Vrij snel kwam de dame die aan 't raam zat op onze rij, dus 'k kon me direkt "installeren": schoenen uit, m'n Alon's zakje met eten (druiven, een peer en een stuk Gruyère) onder de stoel voor mij schuiven, m'n fles water in de rugleuning opbergen én... m'n jas aan 't "lipke" van de "tray table" hangen. 'k Haalde m'n P-magazine boven en begon verder te lezen ('k was er nl. al in begonnen toen ik nog in de gate area zat te wachten). Onze Gate was trouwens E31 (alweer op de internationale terminal) én de ruimte ter hoogte van Gate E30 zat weer stampvol met soldaten. Blijkbaar gingen ze richting Leipzig (Germany). En volgens wat ik hoorde van één van hun oversten, die in onze gate area aan 't wachten was, waren 't geen "watjes". Er zaten Dessert Storm mannen bij, Afghanistan mannen, etc... maar bon, we wijken af. 'k Had net het stukje "voetbal" gelezen toen er plots een kerel met een Colgate smile (of een Crest smile of een Aquafresh smile of... you know what I mean) naar met toe en vroeg "would you mind switching seats to 12B... so I can sit together with my fiancé?". Eerst dacht ik nog "tiens, kon je dat niet vragen aan de dame die op 12C zat?" (dan zat hij immers ook naast z'n, zo ontdekte ik later pas, blonde opgetaloorde en met een veel te groot air voorziene "fiaanceej"). Enfin, 'k dacht toen "waarom niet?" en begon m'n schoenen terug aan te doen en m'n spullen te vergaren. De "dude" bedankte me uitgebreid, zelfs een dik anderhalf uur later, na de landing. Het blonde "ik heb het veel te hoog in m'n bolleke" fiancéke kon blijkbaar niet spreken?! Bon, dat doe ik dus niet meer. Volgende keer gaat den "boyfriend" maar op een gewoon rijke zitten!!!
Voor de rest was het anders een redelijk aangename vlucht, die 1190. 't Vliegtuig was een Boeing type 737 en nog een recent modelleke precies, want voorzien van "individual tv-screens". Vermits je in "coach" moet betalen voor HBO én films, heb ik het dus met de gewone tv uitzendingen van vanavond moeten doen (want ik ga daar nu eens niet voor betalen, se). Op TBS was 't Men In Black II... film was al bezig, maar 'k heb toch "ingepikt". 't Einde heb ik ook niet kunnen zien, met al de "commerciële" onderbrekingen!!! Man, om zot van te worden.
De landing was een hééééél pak minder... door de felle wind werd het vliegtuig nogal heen-en-weer geblazen, met als gevolg een Rafke die "plots" kotsmisselijk werd ('k lijd nl. aan "motion sickness" - diegenen die me uit de Space Mountain in Disney Paris hebben zien komen, weten waarover ik typ). Bon, direkt dat blazerke boven m'n hoofd opengedraaid en m'n gedachten proberen te verzetten. 't Mocht niet baten. Zweetdruppels stonden op m'n hele lichaam, m'n voorhoofd en rug waren kletsnat!!! Eens op de grond ging het alweer, maar niet voor lang. Toen de bagage er EINDELIJK aankwam (hier in Washington duurt dat altijd uuuurrrrreeeeennnn), bleek na een goeie tien minuten "den band" geen zin meer te hebben en 't spel stopte. Na een dik kwartier begonnen ze het "door" te hebben en nog eens tien minuten later kwam er terug beweging in dat machine. Ondertussen stond m'n "ride" ('k had naar 't hotel gebeld) al klaar (de man moest zich al terug scheren... zo lang heeft hij daar gewacht). Bij aankomst hier vroeg men me welk "gechenk" ik wou? 'k Wist niet goed hoe te reageren en er volgde "...since you're a Platinum member. You do know you're entitled to a gift sir, don't you?". Niet dus. Enfin, voorlopig heb ik "extra miles" gekregen en heb 't net eens opgezocht, blijkbaar krijg ik vanaf nu elke keer een "cadeauke". Joepie! 'k Zal dat morgen nog eens goed bestuderen, want 't begint stillekes aan tijd te worden om te gaan slapen.