donderdag, mei 25, 2006

un jour férier à Paris...

Ha... vandaag dus een "verlofdagske" in Parijs. Toen ik de reserveringen maakte voor deze trip, was ik me niet bewust van 't feit dat we deze week met een verlengd weekend zaten. Dat hadden ze dus goed gezien. Soit, vandaag waren de kantoren in Parijs gesloten, dus had Rafke hier nen dag congé.
'k Ben opgestaan rond half één... 't was blijkbaar nog eens nodig om ff door te slapen ;-) Daarna een goei douchke en vervolgens op zoek naar nen bakker in de buurt (de ontbijtdienst van 't hotel was uiteraard niet meer beschikbaar). Enfin, mijn favoriet bakkerke (sinds deze week) was blijkbaar gesloten :-( Dan maar snel de 8 à Huit (een superetteke) erover binnengestapt en me een fles water en wat fruit gekocht (een minifleske water uit de minibar kost nl. 5 € en ik ben tamelijk prijsbewust). Soit, daarna op zoek naar nen anderen bakker, want de maag begon te knorren. Schuin over 't hotel ééntje gevonden... ze hadden enkel nog een paar rozijnenkoeken en nog iets wat ik niet echt verstaan heb ('t vals gebit van de dame achter de toog zat ni goe... hehe). Enfin, 2 rozijnenkoeken gekocht én een appeltaartje ('t is ne feestdag ni waar?). Enfin, terug naar de kamer, een koffieke gezet (er is een waterkoker en oploskoffie beschikbaar in de kamers hier) en mijn ontbijt genomen. Ondertussen pc'ke opgestart en wat gechat met het thuisfront. 'k Heb zelfs nen date geforceerd voor morgenavond... in Breda dan nog. Meanne, een internetvriendin, is morgen jarig en zou haar verjaardag alleen moeten doorbrengen?! Dat kon ik uiteraard niet over mijn hartje krijgen, dus 'k heb haar voorgesteld haar mee uit eten te nemen... zij moet wel het restaurant uitkiezen want in Breda ken ik niks.
In de late namiddag toch ff de fitnessruimte opgezocht en 45 minuutjes getrained. Guess what? 'k Heb een half uur gelopen :-) 't Linkerbeen lijkt (rap hout vasthouden) verlost van de kwel ende de pijn na het fameuze Toronto-auto-ongeluk. JIEHAAA!!! Mijnen tikker kan er nog niet zo goed tegen (moest al tamelijk snel zakken naar een snelheid van amper 4,5 km/u), maar da komt wel goed. 't Voornaamste is da'k terug kan lopen zonder pijn. Na 't lopen nog een kwartierke gestept (djiezes... da's iets voos... maar blijkbaar wel goed voor cardiotraining).
Enfin, na al dat zweten, alweer een zalig douchke gepakt en roomservice besteld (had beloofd aan een andere internetvriendin om rond 19u terug online te zijn). Foie gras de canard maison, baguette croustillante et un demi Parallèle 45 Paul Jaboulet (Côte du Rhône rouge) was mijn keuze. Maw een voorgerechtje en een klein fleske wijn. 'k Had immers nog wa fruit te verorberen, hé ;-)
Om de één of andere bizarre reden was de foie gras gemengd met surimi (namaakcrab)?! D'OH?! Persoonlijk vind ik dat niet echt een geslaagde combinatie... de "baguette croustillante" was eerder een minitoastje in baguette vorm :-( Maar, 'k mag eigenlijk ni klagen. Soit, 't heeft gesmaakt ('k heb de stukskes surimi professioneel verwijderd uit de foie gras) en als nagerecht heb ik nen halve kilo kersen binnengewerkt. Voilà, vezelgewijs kan da alweer tellen dacht ik zo.
Ondertussen idd gechat met die vriendin, die ondertussen al op bezoek is bij een andere vriendin die blijkbaar ziek is :-(
Soit, Rafke gaat stillekes aan slapen, se... en morgen nog eens alles geven op den bureau. Trouwens, 'k heb daar woensdag nog een paar coole trukskes bovengehaald, dus ze waren weer onder den indruk... om het met de woorden van één van onze managers te zeggen... yeeeaaaahhhhhh (hopelijk heeft hij nog altijd geen patent en kan ik dit dus zonder problemen gebruiken) :-D
Slopel!

1 opmerking:

David aka Letman zei

bliven lopen zou ik zeggen, eens je dat gewoon wordt zal je hartslag stabiliseren op een acceptabel niveau ;-)