Aussie...

...'k heb dus woensdagochtend de ontbijtdame uitgevraagd, maar... nada :-(
Eerst ff gepolst wat ze van de Italiaanse keuken vind. 't Antwoord was "I loooooove Italian food!!!" Dus daarna de vraag of ze me 's avonds wou vergezellen bij 't diner... 't antwoord daarop was een beetje cooler... ze was blijkbaar wel blij met de vraag (getuige de ongelooflijk grote smile én de plotse "blosh" in haar "face"), maar stotterde vervolgens "bbbbuuuuttt... I hhhaavve a fiaaancé?!". Braaf als ik ben, heb ik het daar maar bij gehouden... 'k had natuurlijk kunnen antwoorden "So?", maar uit respekt voor de jongedame heb ik dat niet gedaan. Bummer... 't is uiteindelijk toch geen Italiaans geworden die avond... heb een "hotel"dinner genomen... helemaal alleen... snif, snif.
'k Ben eens benieuwd hoe ze morgen gaat reageren. Ze kent trouwens mijn kamernummer uit het hoofd (twee weken geleden was dat ook al zo). Ach ja, ze heeft haar kans gehad :-) Desalniettemin vraag ik haar volgende week gewoon weer uit en 'k doe gewoon of mijn neus bloedt (dat is een gevolg van mijn hooikoorts trouwens) :-)
Allé, nu ga'k echt slapen!!!