't Is dus al een kleine 12 jaar geleden dat ik hier nog eens geweest ben. Yup, "Rafe" is back in the ATL (Atlanta). Damn, 'k was vergeten dat het hier zo groen is. Als je over Atlanta vliegt, zie je niks dan bomen. I like it!
Bon, beginnen bij 't begin. Gisterenochtend rond 10u Belgische tijd (CET) ben ik dus vertrokken. M'n allerliefste had me afgezet zo'n 2 en een half uur eerder. Enfin, bij de security control had ik het al vlaggen... m'n doorschijnend plastic tasje met daarin m'n toegestane "liquids" was ik vergeten apart te presenteren en dat is dus samen met m'n handbagage door de scanner gegaan. 'k Dacht toen bij mezelf "damn, da belooft voor sebiet", maar... tot m'n grote verbazing was er géén extra check voor de USA?! Da's nieuw! Enfin, zo kon ik me nog een flesje water aanschaffen voor onderweg. Daar de vlucht niet "vol" was, had ik zowaar 2 zetel(tjes) voor mij alleen. Nice!!! Die vlucht verliep trouwens héél goed, tot op het einde. Net nadat de landing was aangevat, kwamen we in ene turbulentiestroom. M'n evenwichtsorgaantje én maag kunnen daar ni tegen, gevolg: Rafke plots zo ziek als een krab en extreem aan 't zweten.
Soit, eens geland in Atlanta, zat m'n volgend zweetmoment er aan te komen... Immigration. Awel, 'k moet zeggen, 't is nog nooit zo vlot verlopen. Paspoort met visum getoond, evenals m'n I-797B (Notice of Action), rap m'n "fingerprints" (van beide wijsvingers... eerst de linkse, dan de rechtse) en klaar was kees! Op naar de bagage claim dus. En daarna naar de "luggage recheck". WTF? 'k Kon ff ni goe volgen, maar effektief... 'k moest m'n bagage opnieuw inchecken en nogmaals door een security control (gelijkaardig als bij een vertrek). Bon, terug de laptoptas ontgrendelen, alle mogelijke "alarm-triggering devices" en geld bij elkaar steken, mijn plastic zakje met toegestane "liquids" uit de handbagage halen, ... Piece of Cake dacht ik. NOOOOTTTT!!! Alweer stopte de band toen mijn handbagage onder de scanner was. Wat nu weer, dacht ik? M'n fleske Chaudfontaine... 'k had in 't vliegtuig nl. genoeg te drinken gekregen van de stewards en stewardessen, dat ik m'n flesje nog halfvol terug in m'n handbagage had gestoken. Zonder pardoes verdween het in de vuilbak?! Bon, ni tegenpruttelen en naar de volgende bagage claim. Da's ni zo simpel in Atlanta. Ge moet dus een treintje pakken tot aan de laatste halte ('t gaat van platform E -> A, dan heb je T en vervolgens "luggage"). Anders kan je ook anderhalve mijl stappen... maar, na zo'n lange vlucht en badend in 't zweet, heb je daar echt geen zin in. Trust me. Enfin, eens ik m'n bagage had gevonden, stond ik voor een volgend raadsel. Er stond nergens duidelijk aangeduid waar de rental cars zich bevonden?! En alle medewerkers die ik tegenkwam waren druk bezig met hun gsm. Enfin, uiteindelijk iemand van de kuisploeg bij de kraag gevat en aan hem de weg gevraagd. De man bleek geen Engels te spreken. Good busy! Enfin, hij heeft me wel vriendelijk de weg gewezen. Volgende verrassing... je moet dus een bus pakken naar de car rental place. Elke verhuurder heeft z'n eigen bussen. Dus ik richting gele bus (die van Hertz). Bij Hertz aangekomen, bleek de vriendelijkheid die geboden wordt aan Gold Members toch niet echt aanwezig. Enfin, na wat gezever uiteindelijk toch m'n auto gevonden. Ne Ford Fusion. Chique bakske, héél ruime koffer (groter dan die van nen BMW 3 touring - m'n beide koffers én handbagage gingen er vlotjes in zonder dat de achterbank plat moest, wat niet het geval was bij m'n beemer) en goed voorzien van opties ('t is de SEL V6 uitvoering). 'k Had ook een "Hertz Neverlost" gevraagd (da's een soort van GPS, maar véééél zwakker dan die van m'n beemer), maar desondanks ben ik toch ff verloren gereden. 't Nadeel van dat Hertz systeem is dat het een héél klein schermke is en bovendien nogal "laag" geplaatst. 't Is dus tamelijk gevaarlijk om zowel de gps als de weg in 't oog te houden. Anyways, uiteindelijk toch in 't hotel terechtgekomen en na het geruststellen van m'n vriendin, een doucheke genomen, boodschappen gaan doen in de Publix om de hoek, een beetje uitgepakt en dan m'n bed ingekropen. 't Was toen 19 uur hier (SET), dus ongeveer 1 uur 's nachts in den Belgique. 'k Ben vanochtend iets na 7 uur opgestaan... dus pakweg een goeie 11 uur geslapen (ben niet direkt in slaap gevallen en 's nachts ff opgestaan voor een kleine pitstop én om den airco uit te zetten).
Morgen volgt er meer...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Gij pipo!! Ge had het moeten weten van da water he ;-)
P.S.: Uw allerliefste zal content zijn, bij de Beerschotsupporters is het geen geheim meer dat Losada's vader een maand geleden al onderhandelde met Schwalberlecht en dat Losada ook tekende. Men wacht gewoon op 't einde van het seizoen, ook om de terugkomst van Mo'ke Messoudi aan te kondigen
idd nu hebben jullie een reden meer om naar Anderlecht te komen ;o)
Allez, vader en moeder zijn blij dat alles goed verlopen is. Nu nog vlug een goed en prijselijk appartement vinden en ge kunt U ginder settelen. Tot binnen veertien dagen !
Pwat
Een reactie posten