Vrijdagnamiddag bij wijze van "afscheid" nog rap een programmaatje geschreven om vanuit een "job" de bijhorende process chain te tonen ('t programma is iets generieker, maar dit was het uiteindelijke doel). Interessant, hé??? :-D
Just kidding!!! Na 't werk zouden m'n sjoeke en haar dochter me komen oppikken om samen ergens te gaan eten. Het ergens was een verrassing. Op 't menu stonden een paar héél typisch Belgische gerechten... en vermits ik die typische gerechtjes voor een tijdje ga missen, heb ik gekozen voor "stoofkarbonaden met frietjes". Als nagerecht viel m'n keuze op de "Moulleux van Callebaut chocolade". Man, 'k heb m'n vingers afgelikt! Achteraf zouden we nog ergens iets gaan drinken, MAAR... 'k moest geblinddoekt in de auto. Hmmm, geen goed idee daar ik leid aan wagenziekte. Enfin, uiteindelijk toch op m'n tanden gebeten en geblinddoekt meegereden... richting Boechout. Daar aangekomen stond ik "plots" voor een café dat ik eigenlijk "van toeten of blazen" kende. Toen we de deuropening naderde, zag ik een bekend gezicht vanchter een videocameraatje... damn, een surprise party! Eerlijk gezegd ben ik daar veel te emotioneel voor, maar... 't was héél goed geregeld van m'n liefste!!! Enfin, 'k ging er vanuit dat het enkel familie was, maar groot was m'n verbazing toen ik de trap opging. De mannen van de voetbal, familie, vrienden van vroeger, ... jawadde, da had ik echt ni verwacht! 't Werd me ook al snel allemaal ff te veel en ben beneden gaan bekomen met een paar platte waterkes. De hele avond ben ik maar bij die Chaudfontainekes gebleven (hoewel er een héél ruime keuze aan whiskeys was). Van de "crew" heb ik een soort van collage van een paar topmomenten gekregen. Zalig, maar de traantjes vloeiden. Boven in het zaaltje, hing ook een vlag op met de Belgische driekleur... 'k had al een paar namen gezien, maar 'k wist dat daarbij nog veel meer tranen zouden vloeien. M'n sjoeke is er in geslaagd om achter m'n rug niet enkel de familie en m'n beste maten (tijdens 't avondfeest van een trouwfeest alwaar ikzelf aanwezig was nota bene), maar tevens ook enkele collega's te laten tekenen! Ouch, da pakt écht wel. Die vlag krijgt een speciaal plaatske in m'n nieuwe "crib". Voorts waren er nog individuele kaarten en brieven. Samen met de vlag heb ik die pas echt gisteren gelezen... toen de emoties iet of wat weer onder controle waren. Wat ik van 't weekend eigenlijk onthouden heb is dat ik een ongelooflijke gelukzak ben!!!
Enfin, nu is de countdown gestart... 't beloven nog een paar zware dagen te worden, maar... 'k heb een goeie backup en dat voelt wel goed aan.
zondag, juni 01, 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
nen echte maat verdient dat
groetjes stef en evy
toffe avond !
en zo blij da ge ni wist naarwaar we gingen... met u in nen avond zitte is toch wel een avontuur zenne :p
eerst 10minute zoeken naar die kauwgom omda ge wageziek zijt :p
x
Een reactie posten