raar einde

Van 't weekend was m'n eerste "lange weekend" in Atlanta dit jaar (en hopelijk gaan er nog veel volgen). Zoals je al kon lezen ben ik donderdagavond uit Washington vertrokken. Eén van de eerste "bizarre" dingen van 't weekend, was dat m'n DVR aan 't opnemen was toen ik binnenkwam. Bij mijn weten is er op donderdag niks dat mij interesseert. Enfin, niet verder bij stilgestaan en een soepke klaargemaakt (brocolli). Wat later bleek dat er iets "deftig" mis wat met m'n DVR... hij was nl. al sinds woensdagavond "hetzelfde" (een aflevering van Leverage) aan 't opnemen. Gevolg, al wat ik voor woensdag had opgenomen was weggeveegd (da spel neemt op tot er geen plaats meer is). Enfin, dan maar naar die aflevering gezien en vervolgens alles gewist.
Vrijdag op m'n gemakske gààn ontbijten (brunchen) bij Alon's: ne croissant met goei boter en een rozijnen/hazelnootkoek. Daarbij heb ik een "latté" gedronken. Man, 't was er vollen bak. Die keet is populairder dan ik dacht. Daarna heb ik met m'n Sjoeke gebeld (anderhalf uur denk ik) en vervolgens boodschappen gaan doen. Okk de fitness werd met een bezoekje vereerd. Waarna het terug tijd was om... te niksen.
Zaterdag ben ik héél de dag in m'n pyama (trouwens net ontdekt da'k geen pyama heb ingepakt daarstraks... damn en 't is hier extreem koud) rondegelopen. 't Is met andere woorden een luierdag geworden. 'k Heb nog eens een Grieks slaatje van de Publix gegeten. Lekker én gezond.
Vandaag was ik al rond 6u wakker... en 'k kon niet meer slapen, dus rond 7u opgestaan. Eerst ff m'n COPA jobkes gecheckt (alles is succesvol verlopen), daarna de nodige mensen op de hoogte gebracht en vervolgens aan m'n ontbijt begonnen. Vandaag was 't een "pistoletfeestje" bij de familie ter gelegenheid van ons ma hare verjaardag. M'n Sjoeke was erbij en ik "virtueel". Yes, we hebben met z'n allen ff geSkyped (mét webcam). Wel cool en 'k ben blij da'k iedereen (en vooral m'n Sjoeke) nog eens gezien heb. Tussen twee Skype beurten door heb ik naar 24 op 't net gekeken (m'n geprogrammeerde versie was immers overschreven). Morgen moet ik nog 't zelfde doen met Fringe. Na de chatsessies, ben ik gaan fitnessen en 't heeft deugd gedaan. Vervolgens m'n eigen Amerikaanse versie van "chicon gratin" gemaakt. Witloof gebakken/gestoofd in een curry roomsausje met "sharp cheddar", patatjes (gekookt) én een halve "ham steak" (de andere helft heb ik ingevroren). Awel, 'k was zelf onder den indruk ;-)
Op een bepaald moment deze namiddag viel m'n frang da'k eigenlijk nog geen hotelbevestiging had ontvangen. Voor alle zekerheid dus maar effe op de Marriott website gekeken én... er was helemaal geen reservatie gebeurd. D'OH!!! Snel gebeld naar de Courtyard Marriott en dan maar zelf een kamer geregeld. "No problem, sir!" Ni moeilijk, 'k woon hier bijna ;-)
Gatesgewijs was het in Atlanta ook ff schrikken... E33 (da's aan de international terminal)?! Enfin, dan maar iets langer in de "tram". Toen ik een waterke aan 't kopen was, riepen ze plots af dat er iemand z'n paspoort kwijt was en dat de vinder het bij de information booth kon afgeven. Ineens viel da "grietje" hare frang dat er iemand bij haar 't één en ander had achter gelaten. Jawadde, een hele map, met boarding passes, credit cards, paspoort... den helen battaklan! Ze vroeg of ik dat ff naar diejen information booth kon doen?! Bon, 'k was toch niet in een "hurry", dus heb ik m'n goed hart maar ff laten zien. Ook de aankomst was niet aan de gewone B74, maar aan gate B32. Vermits we té laat waren voor de shuttles, moesten we te voet naar bagage claim. Daarna volgde het summum... 'k ging op weg naar de taxi"file" en er werd me een taxi toegewezen. De chauffeur bleef "double hard" in z'n wagen zitten en deed van binnenuit de koffer open. 'k Kon dus zelf mijn koffer en computertas inladen?! Zo wil ik ook wel m'n geld verdienen! Binnenin de taxi stond de chauffage op vollen bak. 't Was er vlotjes 26°C én die gast had een dikke pots én nen dikke winterfrak (die helemaal tot boven was dichtgeritst) aan?! WTF??? 'k Was ook ineens zenne maat?! In z'n dromen, ja! Enfin, toen we hier in Dulles Towncenter aankwamen, heeft hij twee keer 't groen licht laten passeren? De derde keer heb ik hem gevraagd of 't misschien niet groen genoeg was voor hem? Bleek dat hij de weg "langs links" niet kende? WTF 2??? Hij kende enkel de hoofdingang en blijkbaar was hij gewoon van rechtdoor te rijden (wat trouwens een serieuze omweg is). Enfin, hij luisterde naar mij en reed verder. Ondertussen maar zeveren dat hij de weg niet kende. En toen hij de afslag zag, zei hij "you're good my friend" (alweer die vriend). 'k Repliceerde met "yeah... I basically live here", waarop die pipo durft te zeggen "oh, I live behind the hotel & I'm going home after this ride". Gotcha, loser!!! Daarnet wist 'm zogezegd de weg ni, en "plots" woont hij daar? In Antwerpen hebben ze daar een uitdrukking voor "me alle Chineze, mor ni met den deze". Maar, da had 'm toch ni verstaan peins ik.
Bon, 'k ga maffen!