Jawadde... van het broodje kalkoen met kaas (en sla en tomaat en spijtig genoeg ook mayo), heb ik een goeie 150gr kalkoen weggegooid. Moesten ze da nu apart meegegeven hadden, dan had ik daar nog een paar dagen van kunnen eten :-)
Ni te doen hier. Allé, bij ons legt ge één schelleke op uwen boterham, hier leggen ze er bijna een halve kalkoen op!!! 'k Ben vergeten een foto te pakken, anders kon ik die hier posten.
Ah, en in plaats van de gevraagde "mashed potatoes", zaten er frieten bij. Gelukkig niet te veel ('k schat een vierde van een minipakske back home) én ongelooflijk lekker eigenlijk feitelijk :-P
Dus ff gezondigd vandaag... da zal ik er morgen dan moeten aftrainen zeker?
vrijdag, januari 30, 2009
gevarenpremie
'k Peins da'k voor de laatste 2 dagen een "gevarenpremie" ga vragen. Vooral vanavond was het effe héél "tricky". Overdag was alles beginnen smelten, maar blijkbaar was het toen ik terugwandelde naar 't hotel al een tijdje terug aan 't vriezen. Enfin, 'k ben dan maar stilletjes naar 't hotel gegleden. Toen ik het laatste zebrapad ('k heb er 3 op m'n weg) aan het oversteken was, kwam er in de verte een automobilist aan. Dieje loser begon z'n lichten te "flashen"?! WTF??? 'k Was sowieso al niet in een al te beste bui (probleemke op 't werk), dus 'k werd ff kwaad en deed het (althans in de buurt van 't Valaar) bekende "WA???" gebaar, wat sterke gelijkenissen veroont met het "komt-er-dan-uit-hé-gast" gebaar. Hij begon te remmen en toen hij op mijn hoogte was, ging z'n raamke naar beneden en zei hij "I'm sorry about that!". Nice :-) 'k Ga da gebaar hier wa meer gebruiken in de toekomst ;-)
sport
'k Heb de laatste tijd terug "snel" last van m'n achillespezen (een "oud zeer")... daarnet ben ik na 10 minuten lopen met "pijn" gestopt. Eén dezer vroeg m'n Sjoeke (tussen de soep en de patatten) of het niet tijd was voor nieuwe sportschoenen, immers vlak na de aankoop van m'n huidige "sloefen" ging het plots veel beter. Dus 'k heb eens ff de geschiedenis van m'n blog nagekeken en botste op deze post. Wat blijkt? M'n "sloefkes" zijn meer dan twee jaar oud!!! En waarschijnlijk staan er al ettelijke km's op... dus inderdaad tijd voor een nieuw paar. En 'k heb de Saucony Shoe Advisor geraadpleegd. 't Worden hoogstwaarschijnlijk de opvolgers van m'n huidig modelleke.
Labels:
achillespezen,
nieuwe sportschoenen,
Saucony
donderdag, januari 29, 2009
Ice, ice, baby!
'k Weet niet of de Vanilla dít op 't oog had met z'n liedje, maar de laatste twee dagen is 't hier écht ni te doen.
De blik op de parking is van gisterenmiddag... 't valt misschien niet zo héél goed op, maar die "sneeuw" is eigenlijk ijs. Je kan je inbeelden wat voor taferelen er zich hebben afgespeeld.
De andere foto is van deze ochtend... man, man... bijna lag ik plat op m'n rug, allé... ni echt plat waarschijnlijk, want 'k had m'n rugzakske aan.
Enfin, het fenomeen "black ice" had me bijna te pakken. Hoewel er vandaag (lees: vannacht) serieus gestrooid is, zijn ze het voetpad tussen het hotel en 't gebouw hier "vergeten" te behandelen.
Gevolg: één lange glijbaan van verijsde sneeuw. M'n evenwichtsgevoel wordt de laatste dagen serieus getest ;-) Anyways, 't is eens een andere challenge dan de gewone werkgerelateerde challenges. Bon, we zijn er heelhuids geraakt en da's 't voornaamste. En nu, eerst wat COPA debuggen en daarna m'n nieuw "consolidatie"tooltje beginnen implementeren!
De blik op de parking is van gisterenmiddag... 't valt misschien niet zo héél goed op, maar die "sneeuw" is eigenlijk ijs. Je kan je inbeelden wat voor taferelen er zich hebben afgespeeld.
De andere foto is van deze ochtend... man, man... bijna lag ik plat op m'n rug, allé... ni echt plat waarschijnlijk, want 'k had m'n rugzakske aan.
Enfin, het fenomeen "black ice" had me bijna te pakken. Hoewel er vandaag (lees: vannacht) serieus gestrooid is, zijn ze het voetpad tussen het hotel en 't gebouw hier "vergeten" te behandelen.
Gevolg: één lange glijbaan van verijsde sneeuw. M'n evenwichtsgevoel wordt de laatste dagen serieus getest ;-) Anyways, 't is eens een andere challenge dan de gewone werkgerelateerde challenges. Bon, we zijn er heelhuids geraakt en da's 't voornaamste. En nu, eerst wat COPA debuggen en daarna m'n nieuw "consolidatie"tooltje beginnen implementeren!
dinsdag, januari 27, 2009
hard workers?!
Toen "het nieuwe opperhoofd" vorige week z'n speech afstak, zat een deel ervan me al niet echt lekker. Ok, het was vooral z'n bedoeling om z'n volk te motiveren... fair enough. Maar zijn het écht wel zo'n harde werkers? Trust me, 'k kan een boek schrijven over het tegendeel! Enfin, vandaag is de emmer overgelopen. Er is "een beetje sneeuw" gevallen en wat blijkt? Plots moet iedereen hier om 14:30 naar huis (en de meesten zijn niet voor 9:00 begonnen). Een klein rekensommetje leert ons dat die mensen ongeveer 4,5 uren gewerkt hebben (want ze hebben minstens één uur lunchpauze). Ze verwachten NATUURLIJK wel voor 8 uren betaald te worden?! En dan staan ze verstomd dat het crisis is en er overal mensen de laan uit gestuurd worden? 'k Moet de krant van vandaag nog lezen, maar de koppen voorspelden niet veel goeds... àlle grote boîten zetten massaal mensen op straat. Schrijnend eigenlijk... maar niet altijd onbegrijpelijk dus.
het sneeuwt
Gisterenochtend had ik al een paar "verdwaalde" minisneeuwvlokjes zien vallen toen ik naar 't werk wandelde. Toen ik vanochtend m'n gordijnen opendeed, zag ik een wit tapijt(je)! En een goed half uur later, was het terug aan 't sneeuwen. Gelukkig gaan de automobilisten er hier iets beter mee om dan in Toronto twee jaar geleden. Wat ik daar gezien heb, tart de verbeelding. SUV's (vooral de grotere) vlammen je voorbij alsof er geen vuiltje aan de lucht (of beter op de baan) is, mensen veranderen "bruusk" van baanvak zonder eerst te kijken ('k heb zo een "bangelijk" accidentje gezien vlak voor m'n neus... letterlijk, 't schol misschien 10 cm of ze zaten op mij), etc... Nochtans, je zou denken dat die mensen "gewoon" zijn van onder dergelijke omstandigheden te rijden. Nope, not true!
Aanpassingske (29/01/09): de "avond"foto toegevoegd ;-)
Aanpassingske (29/01/09): de "avond"foto toegevoegd ;-)
Labels:
bangelijk accidentje,
sneeuw,
SUV's,
Toronto
't is weer voorbij
Maandagen... ze kunnen soms fameus "zuigen". Vandaag was er weer zo ene. M'n scheduler al direkt mogen aanpassen aan "onvoorziene omstandigheden". Er zijn weer een paar auditors en die willen de situatie van vandaag vergelijken met de situatie van eind oktober. Waarom ze daar opnieuw "customer statements" voor moeten afdrukken, beats me?! Enfin, 't is gebeurd en momenteel is het héél flexibel (maar spijtig genoeg voor de collega's in België nog niet generisch). Bovendien bleek de "simpele" berekening die men mij vorige week (op papier trouwens) had gegeven eigenlijk niet juist te zijn. D'uh, da wist ik op voorhand, daarom dat ik gevraagd om hun "easy requirement" op papier te zetten! Soit, da heb ik dus ook kunnen herbekijken én veranderen. Toen begonnen de problemen pas... met één van de transporten was iets misgelopen. Soit, 'k kon geen gegevens meer opladen en heb dan maar ff in het testsysteem gedebugt Enfin, de oorzaak is gevonden en 'k heb 't spel opgelost. Dan kwam er een nieuwe "vrij simpele" opdracht... damn, 'k heb er anderhalf uur m'n kopke op gebroken en dan rond kwart na 19 vond ik het genoeg en ben ik naar m'n hotelkamerke getrokken. Morgen wordt "challenging", dus hopelijk heb ik een goeie nachtrust. Speaking of which, 'k ga er stillekes aan inkruipen, se. Slopel!
maandag, januari 26, 2009
raar einde
Van 't weekend was m'n eerste "lange weekend" in Atlanta dit jaar (en hopelijk gaan er nog veel volgen). Zoals je al kon lezen ben ik donderdagavond uit Washington vertrokken. Eén van de eerste "bizarre" dingen van 't weekend, was dat m'n DVR aan 't opnemen was toen ik binnenkwam. Bij mijn weten is er op donderdag niks dat mij interesseert. Enfin, niet verder bij stilgestaan en een soepke klaargemaakt (brocolli). Wat later bleek dat er iets "deftig" mis wat met m'n DVR... hij was nl. al sinds woensdagavond "hetzelfde" (een aflevering van Leverage) aan 't opnemen. Gevolg, al wat ik voor woensdag had opgenomen was weggeveegd (da spel neemt op tot er geen plaats meer is). Enfin, dan maar naar die aflevering gezien en vervolgens alles gewist.
Vrijdag op m'n gemakske gààn ontbijten (brunchen) bij Alon's: ne croissant met goei boter en een rozijnen/hazelnootkoek. Daarbij heb ik een "latté" gedronken. Man, 't was er vollen bak. Die keet is populairder dan ik dacht. Daarna heb ik met m'n Sjoeke gebeld (anderhalf uur denk ik) en vervolgens boodschappen gaan doen. Okk de fitness werd met een bezoekje vereerd. Waarna het terug tijd was om... te niksen.
Zaterdag ben ik héél de dag in m'n pyama (trouwens net ontdekt da'k geen pyama heb ingepakt daarstraks... damn en 't is hier extreem koud) rondegelopen. 't Is met andere woorden een luierdag geworden. 'k Heb nog eens een Grieks slaatje van de Publix gegeten. Lekker én gezond.
Vandaag was ik al rond 6u wakker... en 'k kon niet meer slapen, dus rond 7u opgestaan. Eerst ff m'n COPA jobkes gecheckt (alles is succesvol verlopen), daarna de nodige mensen op de hoogte gebracht en vervolgens aan m'n ontbijt begonnen. Vandaag was 't een "pistoletfeestje" bij de familie ter gelegenheid van ons ma hare verjaardag. M'n Sjoeke was erbij en ik "virtueel". Yes, we hebben met z'n allen ff geSkyped (mét webcam). Wel cool en 'k ben blij da'k iedereen (en vooral m'n Sjoeke) nog eens gezien heb. Tussen twee Skype beurten door heb ik naar 24 op 't net gekeken (m'n geprogrammeerde versie was immers overschreven). Morgen moet ik nog 't zelfde doen met Fringe. Na de chatsessies, ben ik gaan fitnessen en 't heeft deugd gedaan. Vervolgens m'n eigen Amerikaanse versie van "chicon gratin" gemaakt. Witloof gebakken/gestoofd in een curry roomsausje met "sharp cheddar", patatjes (gekookt) én een halve "ham steak" (de andere helft heb ik ingevroren). Awel, 'k was zelf onder den indruk ;-)
Op een bepaald moment deze namiddag viel m'n frang da'k eigenlijk nog geen hotelbevestiging had ontvangen. Voor alle zekerheid dus maar effe op de Marriott website gekeken én... er was helemaal geen reservatie gebeurd. D'OH!!! Snel gebeld naar de Courtyard Marriott en dan maar zelf een kamer geregeld. "No problem, sir!" Ni moeilijk, 'k woon hier bijna ;-)
Gatesgewijs was het in Atlanta ook ff schrikken... E33 (da's aan de international terminal)?! Enfin, dan maar iets langer in de "tram". Toen ik een waterke aan 't kopen was, riepen ze plots af dat er iemand z'n paspoort kwijt was en dat de vinder het bij de information booth kon afgeven. Ineens viel da "grietje" hare frang dat er iemand bij haar 't één en ander had achter gelaten. Jawadde, een hele map, met boarding passes, credit cards, paspoort... den helen battaklan! Ze vroeg of ik dat ff naar diejen information booth kon doen?! Bon, 'k was toch niet in een "hurry", dus heb ik m'n goed hart maar ff laten zien. Ook de aankomst was niet aan de gewone B74, maar aan gate B32. Vermits we té laat waren voor de shuttles, moesten we te voet naar bagage claim. Daarna volgde het summum... 'k ging op weg naar de taxi"file" en er werd me een taxi toegewezen. De chauffeur bleef "double hard" in z'n wagen zitten en deed van binnenuit de koffer open. 'k Kon dus zelf mijn koffer en computertas inladen?! Zo wil ik ook wel m'n geld verdienen! Binnenin de taxi stond de chauffage op vollen bak. 't Was er vlotjes 26°C én die gast had een dikke pots én nen dikke winterfrak (die helemaal tot boven was dichtgeritst) aan?! WTF??? 'k Was ook ineens zenne maat?! In z'n dromen, ja! Enfin, toen we hier in Dulles Towncenter aankwamen, heeft hij twee keer 't groen licht laten passeren? De derde keer heb ik hem gevraagd of 't misschien niet groen genoeg was voor hem? Bleek dat hij de weg "langs links" niet kende? WTF 2??? Hij kende enkel de hoofdingang en blijkbaar was hij gewoon van rechtdoor te rijden (wat trouwens een serieuze omweg is). Enfin, hij luisterde naar mij en reed verder. Ondertussen maar zeveren dat hij de weg niet kende. En toen hij de afslag zag, zei hij "you're good my friend" (alweer die vriend). 'k Repliceerde met "yeah... I basically live here", waarop die pipo durft te zeggen "oh, I live behind the hotel & I'm going home after this ride". Gotcha, loser!!! Daarnet wist 'm zogezegd de weg ni, en "plots" woont hij daar? In Antwerpen hebben ze daar een uitdrukking voor "me alle Chineze, mor ni met den deze". Maar, da had 'm toch ni verstaan peins ik.
Bon, 'k ga maffen!
Vrijdag op m'n gemakske gààn ontbijten (brunchen) bij Alon's: ne croissant met goei boter en een rozijnen/hazelnootkoek. Daarbij heb ik een "latté" gedronken. Man, 't was er vollen bak. Die keet is populairder dan ik dacht. Daarna heb ik met m'n Sjoeke gebeld (anderhalf uur denk ik) en vervolgens boodschappen gaan doen. Okk de fitness werd met een bezoekje vereerd. Waarna het terug tijd was om... te niksen.
Zaterdag ben ik héél de dag in m'n pyama (trouwens net ontdekt da'k geen pyama heb ingepakt daarstraks... damn en 't is hier extreem koud) rondegelopen. 't Is met andere woorden een luierdag geworden. 'k Heb nog eens een Grieks slaatje van de Publix gegeten. Lekker én gezond.
Vandaag was ik al rond 6u wakker... en 'k kon niet meer slapen, dus rond 7u opgestaan. Eerst ff m'n COPA jobkes gecheckt (alles is succesvol verlopen), daarna de nodige mensen op de hoogte gebracht en vervolgens aan m'n ontbijt begonnen. Vandaag was 't een "pistoletfeestje" bij de familie ter gelegenheid van ons ma hare verjaardag. M'n Sjoeke was erbij en ik "virtueel". Yes, we hebben met z'n allen ff geSkyped (mét webcam). Wel cool en 'k ben blij da'k iedereen (en vooral m'n Sjoeke) nog eens gezien heb. Tussen twee Skype beurten door heb ik naar 24 op 't net gekeken (m'n geprogrammeerde versie was immers overschreven). Morgen moet ik nog 't zelfde doen met Fringe. Na de chatsessies, ben ik gaan fitnessen en 't heeft deugd gedaan. Vervolgens m'n eigen Amerikaanse versie van "chicon gratin" gemaakt. Witloof gebakken/gestoofd in een curry roomsausje met "sharp cheddar", patatjes (gekookt) én een halve "ham steak" (de andere helft heb ik ingevroren). Awel, 'k was zelf onder den indruk ;-)
Op een bepaald moment deze namiddag viel m'n frang da'k eigenlijk nog geen hotelbevestiging had ontvangen. Voor alle zekerheid dus maar effe op de Marriott website gekeken én... er was helemaal geen reservatie gebeurd. D'OH!!! Snel gebeld naar de Courtyard Marriott en dan maar zelf een kamer geregeld. "No problem, sir!" Ni moeilijk, 'k woon hier bijna ;-)
Gatesgewijs was het in Atlanta ook ff schrikken... E33 (da's aan de international terminal)?! Enfin, dan maar iets langer in de "tram". Toen ik een waterke aan 't kopen was, riepen ze plots af dat er iemand z'n paspoort kwijt was en dat de vinder het bij de information booth kon afgeven. Ineens viel da "grietje" hare frang dat er iemand bij haar 't één en ander had achter gelaten. Jawadde, een hele map, met boarding passes, credit cards, paspoort... den helen battaklan! Ze vroeg of ik dat ff naar diejen information booth kon doen?! Bon, 'k was toch niet in een "hurry", dus heb ik m'n goed hart maar ff laten zien. Ook de aankomst was niet aan de gewone B74, maar aan gate B32. Vermits we té laat waren voor de shuttles, moesten we te voet naar bagage claim. Daarna volgde het summum... 'k ging op weg naar de taxi"file" en er werd me een taxi toegewezen. De chauffeur bleef "double hard" in z'n wagen zitten en deed van binnenuit de koffer open. 'k Kon dus zelf mijn koffer en computertas inladen?! Zo wil ik ook wel m'n geld verdienen! Binnenin de taxi stond de chauffage op vollen bak. 't Was er vlotjes 26°C én die gast had een dikke pots én nen dikke winterfrak (die helemaal tot boven was dichtgeritst) aan?! WTF??? 'k Was ook ineens zenne maat?! In z'n dromen, ja! Enfin, toen we hier in Dulles Towncenter aankwamen, heeft hij twee keer 't groen licht laten passeren? De derde keer heb ik hem gevraagd of 't misschien niet groen genoeg was voor hem? Bleek dat hij de weg "langs links" niet kende? WTF 2??? Hij kende enkel de hoofdingang en blijkbaar was hij gewoon van rechtdoor te rijden (wat trouwens een serieuze omweg is). Enfin, hij luisterde naar mij en reed verder. Ondertussen maar zeveren dat hij de weg niet kende. En toen hij de afslag zag, zei hij "you're good my friend" (alweer die vriend). 'k Repliceerde met "yeah... I basically live here", waarop die pipo durft te zeggen "oh, I live behind the hotel & I'm going home after this ride". Gotcha, loser!!! Daarnet wist 'm zogezegd de weg ni, en "plots" woont hij daar? In Antwerpen hebben ze daar een uitdrukking voor "me alle Chineze, mor ni met den deze". Maar, da had 'm toch ni verstaan peins ik.
Bon, 'k ga maffen!
Labels:
Alon's,
chicon gratin,
Courtyard Marriott,
lang weekend
zondag, januari 25, 2009
RATTEUHHH!!!
Yes, de Ratten hebben alweer gewonnen!!! Tweede keer op rij dit jaar ;-) Stillekes aan verdwijnen we uit de "gevarenzone". Yes, eindelijk!!! 'k Denk da'k binnen een 9-tal weken nog eens een matchke ga bijwonen!
zaterdag, januari 24, 2009
dingen die je best niet invriest...
...ok, hier volgt een eerste lijstje van dingen die je best niet invriest:
- peren
- (groene) asperges
en ik typ uit ervaring ;-)
- peren
- (groene) asperges
en ik typ uit ervaring ;-)
vrijdag, januari 23, 2009
VOLK!!!
Vanmiddag heeft Abdul me afgezet aan de luchthaven. Gisterenavond had hij ons meegenomen naar een authentiek Pakistaans restaurant (van z'n schoonbroer of schoonzoon... details moet ik nog eens navragen). Toen we aankwamen, was het voorgerecht (lamskoteletjes) al klaar :-P
Daarna kwam er rijst, een soort van pannekoekbrood, groenten (kikkererwten & "lady fingers"), kip, droge worsten én... geit. Als nagerecht was er "hot tea" en een soort van rijstpap met stukjes pistachenoten. M'n buikske stond op springen toen we doorgingen :-)
Anyways, het inchecken gebeurde vrij vlot (was al preïngecheckt online), maar dan... nog nooit zoveel volk gezien voor de security check (allé, toch ni in Washington). Damn, 'k dacht dat al die mensen gisteren al naar huis waren gegaan!!! Enfin, 't werd spannend, maar toen ik op de "mobile lounge" (een soort van buske dat naar de gates rijdt) zat, dacht ik dat het nog goed zou komen... met de nadruk op dàcht. Toen ik uitstapte, waren ze al aan 't boarden ter hoogte van gate B76. En er stond ni veel volk meer in de rij??? Blijkbaar waren ze al aan "zone 7". Enfin, na 10 minuten (ze zijn daar traaaaagggg) was 't aan mij, maar m'n boarding pass werd geweigerd?! Daar stond ik proper. 'k Moest naar de "balie"... daar stonden mensen te pushen om op de cleared list te geraken (maw mensen die normaal zelfs ni op die vlucht horen te zitten). Plots roept er één van die "foorwijven" duidelijk geërgerd twee namen af, waarvan er één vaag op mijn naam geleek. Ik naar voor, en wat bleek? 'k Was geüpgrade naar plaats 5A (nice) én ze was aan 't zagen dat ze m'n naam al ettelijke keren heeft afgeroepen. Tja, als ge vast zit in Security én daarna in die frickin' mobile lounge, dan kan da gebeuren, hé t**t! Soit, 'k heb het bij "denken" gehouden en niks gezegd.
'k Heb naar The City of Ember gekeken... was ni echt "super", maar... tja wa moest ik anders doen? Ah ja, 'k heb Cabuske nog eens gesponsord en m'n ex-klant (die frisdranken bottelt).
Daarna kwam er rijst, een soort van pannekoekbrood, groenten (kikkererwten & "lady fingers"), kip, droge worsten én... geit. Als nagerecht was er "hot tea" en een soort van rijstpap met stukjes pistachenoten. M'n buikske stond op springen toen we doorgingen :-)
Anyways, het inchecken gebeurde vrij vlot (was al preïngecheckt online), maar dan... nog nooit zoveel volk gezien voor de security check (allé, toch ni in Washington). Damn, 'k dacht dat al die mensen gisteren al naar huis waren gegaan!!! Enfin, 't werd spannend, maar toen ik op de "mobile lounge" (een soort van buske dat naar de gates rijdt) zat, dacht ik dat het nog goed zou komen... met de nadruk op dàcht. Toen ik uitstapte, waren ze al aan 't boarden ter hoogte van gate B76. En er stond ni veel volk meer in de rij??? Blijkbaar waren ze al aan "zone 7". Enfin, na 10 minuten (ze zijn daar traaaaagggg) was 't aan mij, maar m'n boarding pass werd geweigerd?! Daar stond ik proper. 'k Moest naar de "balie"... daar stonden mensen te pushen om op de cleared list te geraken (maw mensen die normaal zelfs ni op die vlucht horen te zitten). Plots roept er één van die "foorwijven" duidelijk geërgerd twee namen af, waarvan er één vaag op mijn naam geleek. Ik naar voor, en wat bleek? 'k Was geüpgrade naar plaats 5A (nice) én ze was aan 't zagen dat ze m'n naam al ettelijke keren heeft afgeroepen. Tja, als ge vast zit in Security én daarna in die frickin' mobile lounge, dan kan da gebeuren, hé t**t! Soit, 'k heb het bij "denken" gehouden en niks gezegd.
'k Heb naar The City of Ember gekeken... was ni echt "super", maar... tja wa moest ik anders doen? Ah ja, 'k heb Cabuske nog eens gesponsord en m'n ex-klant (die frisdranken bottelt).
He shoots, he scores!!!
Herinneren jullie je deze post nog? Vandaag was het zover... for real in produktie! Als gevolg van een (support stack) upgrade, was m'n programma nog niet eerder tot in het produktief systeem geraakt. En ondanks 't feit dat we serieuze Portal problemen hebben sinds vorige week (en niemand heeft een clue wat mis is) én dat er geen correcte printerdefinitie is op dat systeem, zijn we er via een kleine work around (broadcasting to email) in geslaagd om in één keer voor een lijst van ongeveer 400 klanten een "customer statement" te genereren. Sarah haar Inbox zat wel boesjevol op een paar minuten :-D
Maar, ze was in de wolken en daarmee was m'n laatste "probleem" van de week van de baan! Eerder op de dag was het "langverwachte" sales report opgeleverd (via COPA, dat ik trouwens in ECC zelf heb opgezet... yes, 'k leer serieus bij) en tussendoor heb ik nog wat opzoekwerk in tabellen gedaan (om een scheve situatie mee te helpen recht trekken).
't Doet deugd om dingen tot een goed einde te brengen én daarvoor bedankt worden met een simpele glimlach, een vreugdekreet of een dankjewel.
Maar, ze was in de wolken en daarmee was m'n laatste "probleem" van de week van de baan! Eerder op de dag was het "langverwachte" sales report opgeleverd (via COPA, dat ik trouwens in ECC zelf heb opgezet... yes, 'k leer serieus bij) en tussendoor heb ik nog wat opzoekwerk in tabellen gedaan (om een scheve situatie mee te helpen recht trekken).
't Doet deugd om dingen tot een goed einde te brengen én daarvoor bedankt worden met een simpele glimlach, een vreugdekreet of een dankjewel.
Labels:
BroadCast Scheduler,
COPA,
opzoekwerk,
sales report
donderdag, januari 22, 2009
Chinees uit kartonnen dooskes!
Yes, vanmiddag "afhaal"Chinees uit kartonnen dooskes gegeten :-)
Blijkbaar had de secretaresse onze bestellingen 'per ongeluk' verwisseld, dus heb ik haar lunch opgegeten en heeft zij mijn "Szechuan Chicken" weggegooid wegens veel te pikant. D'oh, 'k vond al dat het mijne nogal "zwak" was.
Nog een klein uurke se, en 'k ben ritse!
Obama-gekte
Vanochtend was 't nog ff "spannend" in 't hotel. Toen ik beneden arriveerde voor m'n ontbijt, waren er geen kranten meer beschikbaar. M'n eerste gedacht was "roar... gistere lagget ier vol me gazetten" (ah ja, ik denk immers nog in 't Antwerps, vooral 's morgensvroeg). M'n tweede gedach was "doeme toch... worschijnlek wilt iederiejn die fokking gazet van vandoag emme oemdattoar veul fotookes inston van gistere... CRAP".
Bon, vermits m'n maag aan 't rammelen was, is het niet tot een derde gedacht gekomen ;-) Na 't ontbijt terug naar boven (room 501 trouwens) om m'n tandjes te poetsen. En wat zag m'n lodderig oog toen ik een kwartierke later gepakt en gezakt (laptoprugzak) beneden uit de lift stapte? Juist, een stapel kranten (Wall Street Journal). Rap ééntje "getsjoept" en beginnen lezen terwijl ik op de "shuttle" aan 't wachten was. Op een mum van tijd was dat stapeltje trouwens verdwenen. Ondertussen begint er daar één te reclameren aan de receptie dat ze buiten aan één of andere pipo geld had gegeven voor een Washington Post?! D'oh... ni slim natuurlijk om een krant te kopen voor de deur van een hotel terwijl ze in 't hotel gratis zijn (voor gasten althans)?! De manager van dienst (een vriendelijke dame nochtans... allé, tegen mij toch) gaf niet toe... haar reaktie was zoals de mijne, zei het iets meer politiek correct :-)
Enfin, nog iets later vraagt er iemand aan de receptie achter een USA Today... en er wordt er één vanachter de toog gehaald en overhandigt aan die mens. 'k Dacht "tiens, da moet ik ook hebben" (voor de tv-programmatie, want vanochtend was er eigenlijk nog geen sprake van dat we vanavond zouden gaan dineren). "Sure! No problem, sir!".
Enfin, toen ik een uurke geleden op m'n kamer kwam, lag er een krant op m'n bijzettafeltje in 't salon. Op het salontafeltje zelf, lag m'n normale stapeltje kranten van de afgelopen dagen. 't Drong nog niet door. 'k Liep verder door naar de slaapkamer (ah ja, da zijn hier MEEEGGGAAAA grote kamers - lees: suites) en "plots" viel em... m'n 2€. Tiens, wat doet die ene krant daar "apart"??? Ik wandel héél da stuk terug (hehe... zo ver was da nu ook weer ni) en zie plots dat er in de linkerbovenhoek op geschreven is. Ik lees "Room 501" en daarnaast wat "kriebelkrabbel". Flashback: ik heb helemaal niet op die kranten geschreven! Zweetdruppels beginnen zich op m'n voorhoofd te vormen... hartslag verhoogt... 't wordt hier warm... hééél warm. Allerlei gedachten gaan door m'n hoofd tot... "plots"... ik de titel van de krant bekijk: "The Washington Post". Tiens, ik had helemaal geen Washington Post genomen. 't Zal een "extraatje" zijn voor de goei klanten, zeker? Toch maar voor alle zekerheid alles gecheckt (u never know), maar al de rest lag nog op z'n plaats. Behalve het bedlinnen dat terug mooi opgedekt was en het douchegordijn dat proper terug op z'n plaats hing, evenals verse handdoeken die proper over hun "railings" hingen.
Bon, vermits m'n maag aan 't rammelen was, is het niet tot een derde gedacht gekomen ;-) Na 't ontbijt terug naar boven (room 501 trouwens) om m'n tandjes te poetsen. En wat zag m'n lodderig oog toen ik een kwartierke later gepakt en gezakt (laptoprugzak) beneden uit de lift stapte? Juist, een stapel kranten (Wall Street Journal). Rap ééntje "getsjoept" en beginnen lezen terwijl ik op de "shuttle" aan 't wachten was. Op een mum van tijd was dat stapeltje trouwens verdwenen. Ondertussen begint er daar één te reclameren aan de receptie dat ze buiten aan één of andere pipo geld had gegeven voor een Washington Post?! D'oh... ni slim natuurlijk om een krant te kopen voor de deur van een hotel terwijl ze in 't hotel gratis zijn (voor gasten althans)?! De manager van dienst (een vriendelijke dame nochtans... allé, tegen mij toch) gaf niet toe... haar reaktie was zoals de mijne, zei het iets meer politiek correct :-)
Enfin, nog iets later vraagt er iemand aan de receptie achter een USA Today... en er wordt er één vanachter de toog gehaald en overhandigt aan die mens. 'k Dacht "tiens, da moet ik ook hebben" (voor de tv-programmatie, want vanochtend was er eigenlijk nog geen sprake van dat we vanavond zouden gaan dineren). "Sure! No problem, sir!".
Enfin, toen ik een uurke geleden op m'n kamer kwam, lag er een krant op m'n bijzettafeltje in 't salon. Op het salontafeltje zelf, lag m'n normale stapeltje kranten van de afgelopen dagen. 't Drong nog niet door. 'k Liep verder door naar de slaapkamer (ah ja, da zijn hier MEEEGGGAAAA grote kamers - lees: suites) en "plots" viel em... m'n 2€. Tiens, wat doet die ene krant daar "apart"??? Ik wandel héél da stuk terug (hehe... zo ver was da nu ook weer ni) en zie plots dat er in de linkerbovenhoek op geschreven is. Ik lees "Room 501" en daarnaast wat "kriebelkrabbel". Flashback: ik heb helemaal niet op die kranten geschreven! Zweetdruppels beginnen zich op m'n voorhoofd te vormen... hartslag verhoogt... 't wordt hier warm... hééél warm. Allerlei gedachten gaan door m'n hoofd tot... "plots"... ik de titel van de krant bekijk: "The Washington Post". Tiens, ik had helemaal geen Washington Post genomen. 't Zal een "extraatje" zijn voor de goei klanten, zeker? Toch maar voor alle zekerheid alles gecheckt (u never know), maar al de rest lag nog op z'n plaats. Behalve het bedlinnen dat terug mooi opgedekt was en het douchegordijn dat proper terug op z'n plaats hing, evenals verse handdoeken die proper over hun "railings" hingen.
Labels:
501,
gratis,
kranten,
The Washington Post,
USA Today,
Wall Street Journal
dinsdag, januari 20, 2009
History
Vandaag wordt er geschiedenis geschreven, zoveel is duidelijk! Wat er gisteren en vandaag allemaal op tv is verschenen hier in de States is ongelooflijk. Toen ik vanochtend rustig zat te ontbijten (op 2 Noren die er al zaten toen ik binnenkwam na, zat ik daar moederziel alleen), lieten ze op 't nieuws een blik zien op de National Mall. Wow, zelfs toen m'n Sjoeke en ik daar enkele maanden geleden in de namiddag waren, was er niet zoveel volk!!! En massa's volk moet nog toekomen. Ah ja, 't is qua gevoelstemperatuur zo'n -14°C op 't moment én verscheidene dingen zijn totaal verboden in DC vandaag, waaronder "thermossen". Die mensen gaan afzien.
Blijkbaar is de hele drukte voor sommigen nu al teveel (vanochtend stonden er twee "emergency vehicles" voor 't hotel), maar die foto toevoegen zou compleet fout zijn.
Anyways, 'k hoop straks toch de plechtigheid op 't internet te kunnen volgen, want 'k ben één van de weinigen die hier vandaag moet werken.
maandag, januari 19, 2009
Belgian snow
Yes, 't sneeuwt in Inauguration City... maar, 't is geen "blijver", dus heb ik het hier maar "Belgian snow" gedoopt. 't Is al ff bezig en héél de lucht is wit, maar op de grond is er enkel water terug te vinden. Speiβig! Alhoewel, deze week reis ik met de hotel "shuttle" en het dametje van 's avonds, is al bang als 't droog is op de baan. Da gaat nog iets geven straks :-)
In 't hotel vind je plots overal Amerikaanse vlaggetjes terug. Ni te doen. 'k Begin eindelijk te beseffen dat ik iets "historisch" ga meemaken hier. Mensen die uit de lift komen, hebben ofwel een Obama "mug" vast, of één of andere Obama pin op hun trui of jas hangen. De meeste hotelgangers lopen ook rond met "paskes" (zo van een georganiseerde reis). De "bruggen" in de stad zijn afgesloten... vermoedelijk voor de "veiligheid". Tja, er zijn serieuze maatregelen getroffen. Nóg meer dan anders. Enfin, morgen is 't te volgen via NN & Facebook. OMG, er zijn zelfs een hele resem CNN T-shirts te bestellen?!
Bon, de lunchpauze zit erop, terug focussen op de ECC/BI "problemen" bij de klant :-S
In 't hotel vind je plots overal Amerikaanse vlaggetjes terug. Ni te doen. 'k Begin eindelijk te beseffen dat ik iets "historisch" ga meemaken hier. Mensen die uit de lift komen, hebben ofwel een Obama "mug" vast, of één of andere Obama pin op hun trui of jas hangen. De meeste hotelgangers lopen ook rond met "paskes" (zo van een georganiseerde reis). De "bruggen" in de stad zijn afgesloten... vermoedelijk voor de "veiligheid". Tja, er zijn serieuze maatregelen getroffen. Nóg meer dan anders. Enfin, morgen is 't te volgen via NN & Facebook. OMG, er zijn zelfs een hele resem CNN T-shirts te bestellen?!
Bon, de lunchpauze zit erop, terug focussen op de ECC/BI "problemen" bij de klant :-S
Labels:
Amerikaanse vlaggetjes,
sneeuw,
water
Inauguration City
Net aangekomen in de stad waar het dinsdag allemaal gaat gebeuren en waar vandaag al een heus "volksbal" plaatsvond (live te volgen op CNN trouwens). Verschillende artiesten traden op (U2, Beyoncé, Shakira, Bruce "The Boss" Springsteen, ...) en filmsterren en andere BA's (Bekende Amerikanen) brachten speeches ten berde.
Anyways, Delta's vlucht 1038 vertrok met enkele minuten vertraging vanuit gate B09 richting Washington Dulles Airport. De vlucht zat zogezegd "vol", maar wat bleek... stoel 16B was vrij, en vermits ik op stoel 16A zat, hadden de dame op stoel 16C en ikzelf wat extra ruimte. Er waren opvallend veel African Americans op de vlucht. En da's gewoon een objectieve observatie.
'k Had voor m'n vertrek thuis nog snel een halve baguette "afgebakken" en belegd met den overschot van m'n stukske brie (dat ik vrijdagavond had gekocht). Een half uur "in the air", begon m'n maagske te grollen en ben ik aan m'n baguette begonnen. Terwijl heb ik een Aspe "miniboek" gelezen (De Japanse Tuin). Het boek telt 121 blzn. en was perfekt voor een vlucht van 1u15min (heavy tailwind, maakte onze vlucht een dik kwartier sneller dan gewoonlijk). De laatste blzn. las ik toen we aan 't "parkeren" waren.
Er was ongelooflijk veel volk in de luchthaven en 'k vermoed dat de aktiviteiten van de komende week daar voor iets tussen zitten. Uit zeer goede bron heb ik ook vernomen dat er "hoog bezoek" uit België aanwezig gaat zijn (hopelijk leest ene Crembo deze post niet). Anyways, voor de verandering was m'n bagage er tamelijk snel en kon ik dus op weg naar de taxi line. Wow, zelden meegemaakt... er waren bijna geen taxi's. 'k Had geluk, want 'k mocht de laatste uit de rij nemen. De chauffeur had blijkbaar haast, want 'k ben nog nooit zo snel op m'n bestemming aangekomen. De juffrouw aan de dame van 't hotel verontschuldigde zich dat ze enkel nog een "accessible room" vrijhadden met een King Size bed. 'k Was effe ni mee... zijn alle kamers niet "toegankelijk"? Immers, een kamer die niet toegankelijk is, is redelijk zinloos in een hotel, niet? Soit, wat ze bedoelde was dat de kamer geschikt is voor minder validen en dat ik niet moest schrikken van de "bars" in de "shower". Tja, dat stoort me nu eens niet, se. Hopelijk neem ik hierdoor niet de plaats in van een minder valide, want dat zou me eerlijk gezegd meer storen.
Bon, ondertussen heb ik nen "Boston Lager" (Sam Adams) naar binnengewerkt met een minizakje nootjes (van op 't vliegtuig) en een stukske speculoos (nog overschot van de sint). En 't begint tijd te worden om te gaan slapen... eerst nog één (of meer) Sudokuke oplossen ('k ben eindelijk aan m'n Sudokukalender begonnen die ik van een lief meisje heb gekregen... hihihi).
Anyways, Delta's vlucht 1038 vertrok met enkele minuten vertraging vanuit gate B09 richting Washington Dulles Airport. De vlucht zat zogezegd "vol", maar wat bleek... stoel 16B was vrij, en vermits ik op stoel 16A zat, hadden de dame op stoel 16C en ikzelf wat extra ruimte. Er waren opvallend veel African Americans op de vlucht. En da's gewoon een objectieve observatie.
'k Had voor m'n vertrek thuis nog snel een halve baguette "afgebakken" en belegd met den overschot van m'n stukske brie (dat ik vrijdagavond had gekocht). Een half uur "in the air", begon m'n maagske te grollen en ben ik aan m'n baguette begonnen. Terwijl heb ik een Aspe "miniboek" gelezen (De Japanse Tuin). Het boek telt 121 blzn. en was perfekt voor een vlucht van 1u15min (heavy tailwind, maakte onze vlucht een dik kwartier sneller dan gewoonlijk). De laatste blzn. las ik toen we aan 't "parkeren" waren.
Er was ongelooflijk veel volk in de luchthaven en 'k vermoed dat de aktiviteiten van de komende week daar voor iets tussen zitten. Uit zeer goede bron heb ik ook vernomen dat er "hoog bezoek" uit België aanwezig gaat zijn (hopelijk leest ene Crembo deze post niet). Anyways, voor de verandering was m'n bagage er tamelijk snel en kon ik dus op weg naar de taxi line. Wow, zelden meegemaakt... er waren bijna geen taxi's. 'k Had geluk, want 'k mocht de laatste uit de rij nemen. De chauffeur had blijkbaar haast, want 'k ben nog nooit zo snel op m'n bestemming aangekomen. De juffrouw aan de dame van 't hotel verontschuldigde zich dat ze enkel nog een "accessible room" vrijhadden met een King Size bed. 'k Was effe ni mee... zijn alle kamers niet "toegankelijk"? Immers, een kamer die niet toegankelijk is, is redelijk zinloos in een hotel, niet? Soit, wat ze bedoelde was dat de kamer geschikt is voor minder validen en dat ik niet moest schrikken van de "bars" in de "shower". Tja, dat stoort me nu eens niet, se. Hopelijk neem ik hierdoor niet de plaats in van een minder valide, want dat zou me eerlijk gezegd meer storen.
Bon, ondertussen heb ik nen "Boston Lager" (Sam Adams) naar binnengewerkt met een minizakje nootjes (van op 't vliegtuig) en een stukske speculoos (nog overschot van de sint). En 't begint tijd te worden om te gaan slapen... eerst nog één (of meer) Sudokuke oplossen ('k ben eindelijk aan m'n Sudokukalender begonnen die ik van een lief meisje heb gekregen... hihihi).
Labels:
1038,
16A,
accessible room,
aspe,
baguette,
Boston Lager,
brie,
hoog bezoek,
Sudoku,
volksbal
zondag, januari 18, 2009
Jack is back - bis!
Graag verwijs ik naar m'n vorige post over Jack Bauer. 'k Heb net de "season's premiere" gezien op DVR (2 afleveringen van in totaal 4 uren). De nieuwe reeks is al direkt spannend én speelt zich voornamelijk af in Washington DC. Zalig om zoveel herkenbare plekken te zien. Zo spreekt de "wederhelft" van de president op een bepaald moment af op een bankje met zicht op Jefferson's Memorial. Awel, op de weg waar de persoon wordt afgezet, wandelde ik een paar maanden geleden nog met m'n Sjoeke! Waarschijnlijk zijn we dat bankske zelfs gepasseerd!!! Soit, 'k ga er niet teveel over verklappen, want er zijn waarschijnlijk een paar lezers die dit allemaal voor zichzelf willen ontdekken... binnen een paar maanden of zo, wanneer het op 2BE of VT4 komt ;-)
Bon, nu ga ik naar Leverage kijken en dan m'n bed in.
Bon, nu ga ik naar Leverage kijken en dan m'n bed in.
Labels:
4 uren,
back,
Jack,
spannend,
Washington DC
zaterdag, januari 17, 2009
vrijdag, januari 16, 2009
sneeuw
Yes, eindelijk de lang "beloofde" sneeuw in de Washington, DC area... al weken wacht ik erop, maar vanochtend was 't zover. 't Is eigenlijk "gene vette", maar bon 't is al iets, hé. Blijkbaar was 't voldoende om de scholen een uur later te laten "beginnen"?! Mijn landgenoot werd daarvan om 6u vanochtend op de hoogte gebracht... en daarna nog eens op z'n gsm en vervolgens op de gsm van z'n echtgenote. Goe bezig, hier. En ik hier maar rondbazuinen dat wij de laatste jaren in België amper nog sneeuw zien. We hebben met de kerstperiode een pak (pun intended) meer gekregen dan wat ze hier vandaag hebben gezien ('t is ondertussen al allemaal terug verdwenen).
donderdag, januari 15, 2009
m'n haar... is er af!!!
EINDELIJK! Vanavond na 't werk direkt naar de mall gestapt en onmiddellijk tot bij de kapper gegaan. Er was iemand vrij, dus 'k kon direkt gaan plaatsnemen. Wow, tot hiertoe de "best haircut" sinds ik naar hier gekomen ben.
Daarna ben ik nog eens bij Vapiano gaan eten... een pasta (volkoren spaghetti) pesto met wat brood en een glaasje Chianti. Zalig! Daarna de koude getrotseerd. Ah ja, vanochtend was 't hier 23°... Fahrenheit!!! Da's dus -5° Celsius. 'k Weet het, ni zo fris als vorige week in België, maar wel een groot temperatuursverschil met vorig weekend (toen ik nog in T-shirt kon buiten wandelen).
Daarna ben ik nog eens bij Vapiano gaan eten... een pasta (volkoren spaghetti) pesto met wat brood en een glaasje Chianti. Zalig! Daarna de koude getrotseerd. Ah ja, vanochtend was 't hier 23°... Fahrenheit!!! Da's dus -5° Celsius. 'k Weet het, ni zo fris als vorige week in België, maar wel een groot temperatuursverschil met vorig weekend (toen ik nog in T-shirt kon buiten wandelen).
breakfast with the president...
Vanochtend opgestaan met een beetje pijn in de beentjes. Gisteren nog eens een fitnesssessieke van een uur gehad. Eén van de VP's van de klant was er ook trouwens. Anyways, na een deugddoend doucheke, een aankleedbeurt (uiteraard) en het openen van m'n raam, ben ik richting (ontbijt)restaurant getrokken. 't Zat er stampvol in tegenstelling tot eergisteren. Enfin, nadat ik m'n twee toastjes uit de toaster had gehaald, ging ik op zoek naar een plaatske. 'k Zag plots een tafeltje voor 2 personen dat vrij was. Snel er naar toe en wie bleek er naast mij te zitten??? Yup, "the president"!!! Niet die van de VS, maar wel die van de klant waar ik voor werk. We hebben een interessant gesprekske gehad... en français, wat niet evident is als ik net wakker ben.
maandag, januari 12, 2009
Jack is back!
Net een "luilekker" weekend achter de rug en een rustige, maar snelle vlucht vanuit Atlanta achter de rug. 'k Heb maar een halve P-magazine kunnen uitlezen! Vanmiddag heb ik "the gym" nog eens betreden. 't Was al effe geleden en uiteraard was ik alweer "out of shape". Gewichtsgewijs viel het allemaal nog goed mee. Anyways, de loopband heb ik een kwartiertje getrotseerd, evenals de crosstrainer en afgesloten met 5 minuutjes "losfietsen". Volgende sessie is voor dinsdag.
Vanavond is 24 terug begonnen in the US of A. Yes, Jack is back! En hoe, vanavond 2 uren en morgen nog eens 2. 'k Was te laat om 't begin te zien, dus zal 't voor van 't weekend zijn (DVR). Dinsdag begint Fringe ook terug als ik me ni vergis.
'k Ga hier nog ff zappen en dan waarschijnlijk één van m'n twee bedden (yes, een grote kamer deze keer) inkruipen.
Vanavond is 24 terug begonnen in the US of A. Yes, Jack is back! En hoe, vanavond 2 uren en morgen nog eens 2. 'k Was te laat om 't begin te zien, dus zal 't voor van 't weekend zijn (DVR). Dinsdag begint Fringe ook terug als ik me ni vergis.
'k Ga hier nog ff zappen en dan waarschijnlijk één van m'n twee bedden (yes, een grote kamer deze keer) inkruipen.
Labels:
24,
alweer geen fitness,
luilekker,
P-magazine,
snelle vlucht
vrijdag, januari 09, 2009
sunshine
Yes, vanochtend opgestaan en na een ontbijt (bestaande uit een bagel met cream cheese en een toast met confituur) gevolgd door een tandenpoetssessie, kwam ik buiten én... het zonneke scheen!!! Zalig gevoel, ook al was het berekoud.
donderdag, januari 08, 2009
moe
Vanochtend om 5u opgestaan, snel gedouched en vertrokken richting Hartsfield Jackson (Atlanta's voornaamste luchthaven). Na 't inchecken en de security check, bij Seattle's Best Coffee een koffietje en een fat-free cranberry orange muffin gekocht. Na het verorberen van de muffin en een paar slokken van de koffie (die was té warm om in één keer uit te drinken), begaf ik me naar gate B11 (tiens, dezelfde als gisteren in Zaventem). Ah ja, ook nu was ik geüpgrade naar 1st class. Goed bezig, 2 vluchten en 2 keer eerste klasse. 't Laatste half uur hadden we ook met serieus wat turbulentie af te rekenen zodat ik licht misselijk aankwam in Washington Dulles Airport. Enfin, m'n bagage was er vrij snel, dus ineens richting taxi's gesnelwandeld en rond half 10 was ik op kantoor.
Wat me eigenlijk het meest opvalt sinds m'n terugkeer in de US is hoe vriendelijk de mensen hier wel zijn. En nee, 't is niet de "nepvriendelijkheid" die de Amerikanen zoveel toegewezen worden, maar oprechte vriendelijkheid. Zelfs bij "slecht" weer (ook hier in Washington regent het pijpestelen).
Soit, de werkdag verliep rustig, behalve tegen de avond toe. Maar, dat ben ik al gewoon. Enfin, mijn ding was tamelijk snel gedaan zodat ik tegen 19u ingecheckt was in 't hotel. Als "dinner" heb ik een Royco Puree'Minute (Carottes & Crispy Bacon) geprobeerd (er waren immers geen slaatjes meer te verkrijgen in 't hotel). Awel, 't viel goed mee.
Nu is 't tijd voor een kleine tv-pauze en dan opnieuw vroeg gaan slapen ;-)
Wat me eigenlijk het meest opvalt sinds m'n terugkeer in de US is hoe vriendelijk de mensen hier wel zijn. En nee, 't is niet de "nepvriendelijkheid" die de Amerikanen zoveel toegewezen worden, maar oprechte vriendelijkheid. Zelfs bij "slecht" weer (ook hier in Washington regent het pijpestelen).
Soit, de werkdag verliep rustig, behalve tegen de avond toe. Maar, dat ben ik al gewoon. Enfin, mijn ding was tamelijk snel gedaan zodat ik tegen 19u ingecheckt was in 't hotel. Als "dinner" heb ik een Royco Puree'Minute (Carottes & Crispy Bacon) geprobeerd (er waren immers geen slaatjes meer te verkrijgen in 't hotel). Awel, 't viel goed mee.
Nu is 't tijd voor een kleine tv-pauze en dan opnieuw vroeg gaan slapen ;-)
Labels:
misselijk,
opnieuw 1st class,
Royco Puree,
vriendelijk
back in the US of A
Gisterenochtend vroeg opgestaan om zeker op tijd in de luchthaven van Zaventem te zijn voor m'n terugvlucht naar Atlanta van 10:10. Rond 6:30 waren we "en route". Eerst nog een beetje ijs/sneeuw trotseren, maar gelukkig hadden ze op de hoofdbaan wél gestrooid deze keer. Enfin, we kwamen tamelijk op tijd aan in Zaventem. Er stond al vrij veel volk aan de Delta ticketing booths en 't duurde dan ook een klein half uur vooraleer ik aan de beurt was. 'k Kreeg al direkt het slechte nieuws dat de vlucht al een uur vertraging had. Was ik daarvoor zo vroeg opgestaan?
Soit, nog snel een broodje préparé gegeten en een koffie gedronken en dan afscheid genomen van m'n Sjoeke. Daarna snel door de duty free shop gelopen alwaar niks echt interessants te vinden was (behalve dan Bisongrass Vodka... moet ik eens opzoeken bij m'n nieuwe alcoholleveranciers in Atlanta). Dan maar door de security en ineens naar Gate B11. Een paar uur later werd m'n naam afgeroepen en moest ik me naar gate B7 begeven (ondertussen was er immers een gate change gebeurd). Deze keer was het goed nieuws: ik was nl. naar 1st class geüpgrade!!! Zalig nieuws dus.
De zetel kon bijna volledig plat, 'k had een écht hoofdkussen en dito deken, een kleine en gevulde toiletzak, een apart tvke... nice. Na een paar minuten kregen we een drankje aangeboden (whiskey on the rocks voor mij) en bovendien werd ons een heuse menukaart in de handen gestopt.
Bon, 'k heb 3 films gezien (Tropic Thunder, Lakeview Terrace & Wanted) en nog 2 afleveringen van 10 items or less. Tussendoor heb ik een uurtje geslapen én genoten van een heerlijke steak dat ik kon doorspoelen met een zalig wijntje. Enige minpunt... de laatste twee uren van de vlucht was het "vollen bak" turbulentie en mijn lichaam kan daar ni goed tegen.
Bij Immigration ging het ongelooflijk vlot. De man bij wie ik terechtkwam, moet zowat dé vriendlijkste Immigration officer in héél de US zijn. Op 5 minuten was ik klaar én ik had hem bovendien nog een aantal vragen gesteld.
In Atlanta was 't ook redelijk warm... een kleine 20°C. 'k Ben ff bij Alon's gestopt voor twee "multigrain rolls" en na het oppikken van m'n post (en yes, m'n birthday package was ondertussen toegekomen) ben ik naar m'n appartement getrokken. Na 't eten snel uit- en ingepakt, nog ff tv gekeken en om 20u lag ik in m'n bed.
Soit, nog snel een broodje préparé gegeten en een koffie gedronken en dan afscheid genomen van m'n Sjoeke. Daarna snel door de duty free shop gelopen alwaar niks echt interessants te vinden was (behalve dan Bisongrass Vodka... moet ik eens opzoeken bij m'n nieuwe alcoholleveranciers in Atlanta). Dan maar door de security en ineens naar Gate B11. Een paar uur later werd m'n naam afgeroepen en moest ik me naar gate B7 begeven (ondertussen was er immers een gate change gebeurd). Deze keer was het goed nieuws: ik was nl. naar 1st class geüpgrade!!! Zalig nieuws dus.
De zetel kon bijna volledig plat, 'k had een écht hoofdkussen en dito deken, een kleine en gevulde toiletzak, een apart tvke... nice. Na een paar minuten kregen we een drankje aangeboden (whiskey on the rocks voor mij) en bovendien werd ons een heuse menukaart in de handen gestopt.
Bon, 'k heb 3 films gezien (Tropic Thunder, Lakeview Terrace & Wanted) en nog 2 afleveringen van 10 items or less. Tussendoor heb ik een uurtje geslapen én genoten van een heerlijke steak dat ik kon doorspoelen met een zalig wijntje. Enige minpunt... de laatste twee uren van de vlucht was het "vollen bak" turbulentie en mijn lichaam kan daar ni goed tegen.
Bij Immigration ging het ongelooflijk vlot. De man bij wie ik terechtkwam, moet zowat dé vriendlijkste Immigration officer in héél de US zijn. Op 5 minuten was ik klaar én ik had hem bovendien nog een aantal vragen gesteld.
In Atlanta was 't ook redelijk warm... een kleine 20°C. 'k Ben ff bij Alon's gestopt voor twee "multigrain rolls" en na het oppikken van m'n post (en yes, m'n birthday package was ondertussen toegekomen) ben ik naar m'n appartement getrokken. Na 't eten snel uit- en ingepakt, nog ff tv gekeken en om 20u lag ik in m'n bed.
Labels:
1st class,
birthday package,
films,
vertraging,
warm
zondag, januari 04, 2009
Fris aan de vis!
Yes, we did it! Tegen alle verwachtingen in, heb ik het toch gedaan. M'n Sjoeke had het woensdag voorgesteld en 'k dacht toen "tja, waarom ni". Gaandeweg begin ik echter terug te krabbelen ('t was dan ook tamelijk fris). M'n grootste zorg was "wat doe ik met m'n autosleutels?". Laten liggen in de "omkleedtent" vond ik een "no go".
'k Zei tegen m'n Sjoeke "moest ik nu een lanyard hebben, hé..."
waarop zij "wat dan? doe je 't dan wel?".
Ik antwoordde "natuurlijk"
en toen viel het onverwachte "ah, want ik heb er ééntje bij".
Damn, nu moest ik wel. Enfin, om 11u ingeschreven én de T-shirt gekocht. Daarna een paar "soldekens" gaan doen, en pralines gekocht voor op 't werk. Vervolgens "soep met nen boterham" gaan eten en dan terug naar de Albert 1 Promenade richting Thermae Palace. Drie kwartier voor de start stonden we op 't strand op ons "badsloefkes". 't Viel eigenlijk goed mee, behalve de tenen. Die begonnen beetje bij beetje te bevriezen. Een tiental minuten voor de start heb ik dan ook die badsloefkes én m'n badjas uitgedaan en heb ik ze opzij gelegd. OUCH!!! Foot freeze! Crap, je voelde je voetzolen krimpen en trust me, da's geen prettig gevoel. De volgende tien minuten waren wellicht de langste uit m'n leven. Springen, bibberen, in de handen blazen, ... 't hielp allemaal niet veel. Maar het "groepsgevoel" was er. Een plotse "solidariteit", zoals zoveel gebeurd op massabijeenkomsten, vond spontaan plaats. Saartje (Vandendriessche) gaf, na veel gezever en onnozel doen, uiteindelijk het startschot. Dan was het lopen geblazen, maar... dat was gemakkelijker gezegd dan gedaaan met bevroren voeten. Eens het water in, voelde ik m'n tenen terug (keiraar trouwens). 'k Ben doorgelopen tot aan m'n middel en dan vrijwel onmiddellijk rechtsomkeer gemaakt. Gelopen richting handdoeken, badjas en vooral badsloefkes (hét balangrijkste attribuut). Eens ik men badsloofkes aanhad en me had afgedroogd, voelde ik me terug "ok". 'k Heb m'n Sjoeke opgewacht met haar badsloefkes en handdoek ('k was haar onderweg immers kwijtgeraakt in de massa), en nadat ook zij zich had afgedroogd zijn we naar de jeneverstand gestapt. Direkt twee cactusjeneverkes tot ons genomen en vervolgens een tomatensoepke. Onderweg zijn we ook nog effe aan een "verplaatsbare" sauna gestopt en daarna terug de tent in. Zodra we waren omgekleed zijn we naar de auto gewandeld en zijn we zo snel mogelijk vertrokken. Aan 't eerste tankstation op den E40 zijn we gestopt om te tanken én een warm drankje tot ons te nemen (koffie en chocomelk). Daarna in één ruk doorgereden naar huis.
'k Zei tegen m'n Sjoeke "moest ik nu een lanyard hebben, hé..."
waarop zij "wat dan? doe je 't dan wel?".
Ik antwoordde "natuurlijk"
en toen viel het onverwachte "ah, want ik heb er ééntje bij".
Damn, nu moest ik wel. Enfin, om 11u ingeschreven én de T-shirt gekocht. Daarna een paar "soldekens" gaan doen, en pralines gekocht voor op 't werk. Vervolgens "soep met nen boterham" gaan eten en dan terug naar de Albert 1 Promenade richting Thermae Palace. Drie kwartier voor de start stonden we op 't strand op ons "badsloefkes". 't Viel eigenlijk goed mee, behalve de tenen. Die begonnen beetje bij beetje te bevriezen. Een tiental minuten voor de start heb ik dan ook die badsloefkes én m'n badjas uitgedaan en heb ik ze opzij gelegd. OUCH!!! Foot freeze! Crap, je voelde je voetzolen krimpen en trust me, da's geen prettig gevoel. De volgende tien minuten waren wellicht de langste uit m'n leven. Springen, bibberen, in de handen blazen, ... 't hielp allemaal niet veel. Maar het "groepsgevoel" was er. Een plotse "solidariteit", zoals zoveel gebeurd op massabijeenkomsten, vond spontaan plaats. Saartje (Vandendriessche) gaf, na veel gezever en onnozel doen, uiteindelijk het startschot. Dan was het lopen geblazen, maar... dat was gemakkelijker gezegd dan gedaaan met bevroren voeten. Eens het water in, voelde ik m'n tenen terug (keiraar trouwens). 'k Ben doorgelopen tot aan m'n middel en dan vrijwel onmiddellijk rechtsomkeer gemaakt. Gelopen richting handdoeken, badjas en vooral badsloefkes (hét balangrijkste attribuut). Eens ik men badsloofkes aanhad en me had afgedroogd, voelde ik me terug "ok". 'k Heb m'n Sjoeke opgewacht met haar badsloefkes en handdoek ('k was haar onderweg immers kwijtgeraakt in de massa), en nadat ook zij zich had afgedroogd zijn we naar de jeneverstand gestapt. Direkt twee cactusjeneverkes tot ons genomen en vervolgens een tomatensoepke. Onderweg zijn we ook nog effe aan een "verplaatsbare" sauna gestopt en daarna terug de tent in. Zodra we waren omgekleed zijn we naar de auto gewandeld en zijn we zo snel mogelijk vertrokken. Aan 't eerste tankstation op den E40 zijn we gestopt om te tanken én een warm drankje tot ons te nemen (koffie en chocomelk). Daarna in één ruk doorgereden naar huis.
Labels:
badsloefkes,
cactusjenever,
nieuwjaarsduik,
Oostende,
tenen,
tomatensoepke
Loft
YES!!! Eindelijk hebben ook wij "Loft" gezien. Vrijdagavond, na aankomst in Oostende en het daaropvolgende inchecken in onze hotelkamer, zijn we eerst een kleine wandeling gaan doen "op den dijk" (Albert 1 Promenade). Wij zijn tot aan de Thermae Palace gewandeld en hebben de omgeving van de "Nieuwjaarsduik", die de daaropvolgende dag zou plaatsvinden, eens geïnspekteerd.
Vermits het bar koud was, zijn we al snel teruggewandeld en we passeerden de brasserie/restaurant alwaar we rond 18u een tafeltje hadden gereserveerd. We hebben er eerste een aperitiefje genomen, want we waren té vroeg. De keuken was nog niet geopend. Na een heerlijke maaltijd (voor m'n Sjoeke, lamsfilet en voor mezelf, hazerug) die werd doorgespoeld met een al even lekkere Margaux, hebben we onze wandeling voortgezet richting Langestraat. Daar stopten we bij Ciné Rialto, nog een klein cinemake van in de jaren stillekes. In 't begin zaten we trouwens maar met z'n tweetjes in de zaal. Maar uiteindelijk zijn er nog een 20-tal personen binnengekomen. Anyways, Loft is een goei filmke. Hoewel ik het af en toe wat moeilijk had om te volgen ('k was nl. redelijk moe en had al wat alcoholische dranken geconsumeerd).
Na de film nog effe gestopt bij een nachtwinkel voor water en cola. Er was nl. geen minibar op onze kamer en 't was er "pokkewarm". Mijn half literke (water) was dan ook vrij snel naar binnen gewerkt. 's Nachts heb ik de helft opgedronken vanwege een droge keel.
Vermits het bar koud was, zijn we al snel teruggewandeld en we passeerden de brasserie/restaurant alwaar we rond 18u een tafeltje hadden gereserveerd. We hebben er eerste een aperitiefje genomen, want we waren té vroeg. De keuken was nog niet geopend. Na een heerlijke maaltijd (voor m'n Sjoeke, lamsfilet en voor mezelf, hazerug) die werd doorgespoeld met een al even lekkere Margaux, hebben we onze wandeling voortgezet richting Langestraat. Daar stopten we bij Ciné Rialto, nog een klein cinemake van in de jaren stillekes. In 't begin zaten we trouwens maar met z'n tweetjes in de zaal. Maar uiteindelijk zijn er nog een 20-tal personen binnengekomen. Anyways, Loft is een goei filmke. Hoewel ik het af en toe wat moeilijk had om te volgen ('k was nl. redelijk moe en had al wat alcoholische dranken geconsumeerd).
Na de film nog effe gestopt bij een nachtwinkel voor water en cola. Er was nl. geen minibar op onze kamer en 't was er "pokkewarm". Mijn half literke (water) was dan ook vrij snel naar binnen gewerkt. 's Nachts heb ik de helft opgedronken vanwege een droge keel.
Labels:
cine Rialto,
lekker eten,
Loft,
Margaux,
water
SMOG
Vrijdagnamiddag reden we naar Oostende. Hoewel het smogalarm nog steeds van kracht was (maw snelheidsbeperking op bepaalde wegen, o.a. een héél groot stuk van de E40), bleken héél wat chauffeurs dat ofwel te negeren ofwel totaal niet op te merken. Nochtans, er stonden borden in overvloed én op een bepaalde plaats zelfs om de 200m elektronische borden boven de snelweg. Enfin, ge kon er niet naast kijken. Blijkbaar zijn die borden ook in een soort van "speciale code" of taal geschreven, want vooral de buitenlanders (waaronder heel veel noorderburen, die nochtans dezelfde taal spreken) bleken het niet te snappen.
Enfin, het was verbazend hoe wij werden voorbij"gevlamd" (zelfs door vrachtwagens die zogezegd begrensd zijn op 90km/u) terwijl onze "Cruz control" exact op 90km/u stond ingesteld. Ook het einde van zulke snelheidsbeperkingen is blijkbaar niet duidelijk. Ik meen me te herinneren dat indien een snelheidsbeperking NIET herhaald wordt nà een oprit, ze automatisch niet meer van toepassing is. Ah ja, hoe kunnen de mensen die op dat moment op de snelweg komen anders weten dat er een snelheidsbeperking geldt?
'k Vind het eigenlijk niet kunnen, maar... 'k zal wel één van de weinigen zijn, zeker.
Enfin, het was verbazend hoe wij werden voorbij"gevlamd" (zelfs door vrachtwagens die zogezegd begrensd zijn op 90km/u) terwijl onze "Cruz control" exact op 90km/u stond ingesteld. Ook het einde van zulke snelheidsbeperkingen is blijkbaar niet duidelijk. Ik meen me te herinneren dat indien een snelheidsbeperking NIET herhaald wordt nà een oprit, ze automatisch niet meer van toepassing is. Ah ja, hoe kunnen de mensen die op dat moment op de snelweg komen anders weten dat er een snelheidsbeperking geldt?
'k Vind het eigenlijk niet kunnen, maar... 'k zal wel één van de weinigen zijn, zeker.
Labels:
90,
Cruz control,
smog,
speciale code
Abonneren op:
Posts (Atom)